مقایسه دو روش استخراج وزیکول‌های خارج سلولی از Clostridium perfringens

Abstract

سابقه و هدف: وزیکول‌های خارج سلولی (EVs)، وزیکول‌هایی با اندازه نانو تا میکرون هستند که می‌توانند محموله‌های زیستی را حمل کنند. همه انواع سلول‌ها می‌توانند EVها را ترشح کنند که مشارکت آنها در مکانیسم‌های حیاتی مختلف سلول مشاهده شده است. روش‌های مختلفی جهت جداسازی EVها وجود دارد که دارای مزایا و معایبی هستند. هدف از مطالعه حاضر بررسی روش غیراولتراسانتریفیوژ و اولتراسانتریفیوژ در جداسازی EVها بود. روش بررسی: در این مطالعه تجربی ازATCC13124 perfringens Clostridium استفاده شد. بعد از کشت، استخراج EVها با دو روش غیراولتراسانتریفیوژ و اولتراسانتریفیوژ انجام شد. برای بررسی خصوصیات شیمیایی از تعیین غلظت پروتئینی EV با استفاده از دستگاه NanoDrop استفاده شد و الگوی پروتئینی EV با استفاده از تکنیک SDS-PAGE انجام شد. میکروسکوپ الکترونی عبوری(TEM) جهت بررسی خصوصیات فیزیکی EVها استفاده شد. یافته­ها: نتایج ما نشان داد که EVs جدا شده با روش اولتراسانتریفیوژ میزان پروتئین بالاتری در مقایسه با روش غیراولتراسانتریفیوژ ( به ترتیب17/3 و 46/1 میکروگرم بر میلی لیتر) داشتند. روش اولتراسانتریفیوژ نسبت به روش غیراولتراسانتریفیوژ، EVs بیشتر و بزرگتری را جدا کرده بود. همچنین، الگوی های پروتئینی EVs با روش SDS-PAGE در هر دو روش مشابه بودند. نتیجه­گیری: نتیجه مطالعه حاضر نشان داد که جداسازی EVهای حاصل از perfringens Clostridium با روش اولتراسانتریفیوژ می‌تواند روش بهینه‌تر و مقرون به صرفه‌تری نسبت به روش غیراولتراسانتریفیوژ باشد.