نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorنظامی, علیرضاfa_IR
dc.contributor.authorطهماسبی قرابی, سمانهfa_IR
dc.contributor.authorکهنی, نیلوفرfa_IR
dc.contributor.authorبیرجندی, مهدیfa_IR
dc.contributor.authorکریمی روزبهانی, آرینfa_IR
dc.date.accessioned1403-04-18T18:48:46Zfa_IR
dc.date.accessioned2024-07-08T18:48:56Z
dc.date.available1403-04-18T18:48:46Zfa_IR
dc.date.available2024-07-08T18:48:56Z
dc.date.issued2024-02-01en_US
dc.date.issued1402-11-12fa_IR
dc.identifier.citation(2024). scientific magazine yafte, 25(4), 27-39.en_US
dc.identifier.issn1563-0773
dc.identifier.urihttp://yafte.lums.ac.ir/article-1-3651-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/1082329
dc.description.abstractمقدمه: با توجه به عوارض احتمالی مجرای شریانی پایدار (PDA)، درمان PDA با توجه به نظر پزشک معالج ضروری خواهد بود. می‌توان از درمان دارویی یا جراحی استفاده کرد. در سال‌های اخیر، استامینوفن به عنوان دارویی با عوارض جانبی بالقوه کمتر مورد توجه قرار گرفته است. هدف از این مطالعه بررسی مقایسه اثر استامینوفن با ایبوپروفن در مجرای شریانی باز در نوزادان بستری در بیمارستان‌های آموزشی شهر خرم آباد بود. مواد و روش ­ها: در مطالعه همگروهی گذشته ­نگر 28 نوزاد وارد مطالعه شدند. داده‌های مورد نیاز با مطالعه پرونده بیماران جمع آوری شد. PDA در نوزادان با اکوکاردیوگرافی اولیه توسط پزشک معالج تشخیص داده شد. 12 نوزاد با ایبوپروفن و 16 نوزاد با استامینوفن درمان شدند. پس از اتمام دوره درمان، پزشک متخصص اکوکاردیوگرافی برای بررسی بسته شدن PDA انجام داد. داده ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS 24 و شاخص‌های توصیفی میانگین، انحراف معیار، فراوانی و درصد، آزمون دقیق فیشر و من-ویتنی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ­ها: در این مطالعه فراوانی نوزادان پسر مبتلا با نوزادان دختر مبتلا یکسان و در هر گروه معادل 14 مورد (50 درصد) بوده است. در گروه استامینوفن میانگین وزن نوزادان 49/918 ±25/2831 گرم و در گروه ایبوپروفن 9/868 ±5/2241 گرم بود. تمامی نوزادان هر دو گروه تحت درمان قرار گرفتند و 23 نوزاد با درمان 3 روزه و 5 نوزاد با درمان 5 روزه بهبود یافتند. هیچ عارضه قابل توجهی در بین بیماران مشاهده نشد. بحث و نتیجه ­گیری: اثر استامینوفن بر بسته شدن PDA مشابه اثر ایبوپروفن بود. نیاز به درمان 5 روزه در گروه استامینوفن بیشتر بود، اما عوارض جانبی قابل توجهی در هیچ یک از نوزادان گزارش نشد. طبق این مطالعه، استامینوفن می‌تواند جایگزین خوبی برای ایبوپروفن در درمان PDA باشد.fa_IR
dc.format.extent294
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.relation.ispartofscientific magazine yafteen_US
dc.relation.ispartofمجله علمی پژوهشی یافتهfa_IR
dc.subjectنوزادfa_IR
dc.subjectنوزاد نارسfa_IR
dc.subjectاکوکاردیوگرافیfa_IR
dc.subjectاستامینوفنfa_IR
dc.subjectایبوپروفنfa_IR
dc.subjectقلب و عروقfa_IR
dc.titleمقایسه اثر استامینوفن با ایبوپروفن در درمان مجرای شریانی باز در نوزادان بستری در بیمارستان‌های آموزشی شهر خرم‌آباد از سال 1396 تا 1400: یک مطالعه گذشته‌نگرfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentگروه کودکان، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی لرستان، خرم آباد، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentواحد توسعه تحقیقات بالینی، بیمارستان امام خمینی ایلام، دانشگاه علوم پزشکی ایلام، ایلام، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentکمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی لرستان، خرم آباد، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه آمار زیستی و اپیدمیولوژی، دانشکده بهداشت و تغذیه، دانشگاه علوم پزشکی لرستان، خرم آباد، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentکمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی لرستان، خرم آباد، ایرانfa_IR
dc.citation.volume25
dc.citation.issue4
dc.citation.spage27
dc.citation.epage39


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد