| dc.contributor.author | قبادی کهنموئی, نسیم | fa_IR |
| dc.contributor.author | آزموده, معصومه | fa_IR |
| dc.contributor.author | اسماعیل پور, خلیل | fa_IR |
| dc.contributor.author | ساکن آذری, رعنا | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1402-12-28T00:14:31Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2024-03-18T00:14:35Z | |
| dc.date.available | 1402-12-28T00:14:31Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2024-03-18T00:14:35Z | |
| dc.date.issued | 2024-02-01 | en_US |
| dc.date.issued | 1402-11-12 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | قبادی کهنموئی, نسیم, آزموده, معصومه, اسماعیل پور, خلیل, ساکن آذری, رعنا. (1402). مقایسه اثربخشی زوج‌درمانی شناختی- رفتاری و زوج‌درمانی هیجانمحور بر دلزدگی زناشویی زوجین با طلاق عاطفی. فصلنامه علوم پزشکی, 34(1), 64-72. | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 1023-5922 | |
| dc.identifier.issn | 2008-3386 | |
| dc.identifier.uri | http://tmuj.iautmu.ac.ir/article-1-2127-fa.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/1079548 | |
| dc.description.abstract | سابقه و هدف: با توجه به ارزش نهاد خانواده، باید به مشکلات زوجین توجه ویژه‌ای شود. پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی زوج‌درمانی شناختی- رفتاری و زوج‌درمانی هیجانمحور بر دلزدگی زناشویی زوجین با طلاق عاطفی صورت گرفت.
روش بررسی: روش پژوهش، نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری را زوجین مراجعه‌کننده به‌مراکز مشاوره تبریز در سال 1400 تشکیل دادند. 54 نفر با روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب، و به‌صورت تصادفی در سه گروه قرار گرفتند (هر گروه 9 زوج). گروه‌های آزمایشی، درمان مختص گروه خود را به ترتیب در 8 و 10 جلسه دریافت کردند. گروه کنترل درمانی دریافت نکرد. ابزارهای اندازه‌گیری، پرسشنامه‌های دلزدگی زناشویی پاینز و طلاق عاطفی گاتمن بودند. داده‌ها توسط آزمون تحلیل کوواریانس و آزمون تعقیبی بونفرونی تجزیه و تحلیل شدند.
یافتهها: در پیش‌آزمون، میانگین و انحراف معیار متغیر دلزدگی زناشویی در گروه زوج‌درمانی شناختی- رفتاری 68/10±44/108، در گروه زوج‌درمانی هیجانمحور 18/12±11/108، و در گروه کنترل 08/8±39/108 بود (05/0<P). هر دو درمان در مقایسه با گروه کنترل، دلزدگی زناشویی زوجین را در پس‌آزمون کاهش دادند (001/0>P). تأثیر درمان‌ها بر دلزدگی زناشویی زوجین در مرحله پس‌آزمون یکسان بود (05/0<P).
نتیجهگیری: به‌نظر می‌رسد زوج‌درمانی شناختی- رفتاری و زوج‌درمانی هیجانمحور می‌توانند سبب کاهش دلزدگی زناشویی زوجین شوند، از اینرو احتمالاً می‌توانند راهبرد درمانی مفیدی برای بهبود روابط زوجین باشند.
| fa_IR |
| dc.format.extent | 345 | |
| dc.format.mimetype | application/pdf | |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | دانشگاه آزاد اسلامی واحد پزشکی تهران | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | فصلنامه علوم پزشکی | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | MEDICAL SCIENCES JOURNAL | en_US |
| dc.subject | زوج‌درمانی شناختی- رفتاری | fa_IR |
| dc.subject | زوج‌درمانی هیجانمحور | fa_IR |
| dc.subject | دلزدگی زناشویی | fa_IR |
| dc.subject | طلاق عاطفی | fa_IR |
| dc.subject | روانشناسی | fa_IR |
| dc.title | مقایسه اثربخشی زوج‌درمانی شناختی- رفتاری و زوج‌درمانی هیجانمحور بر دلزدگی زناشویی زوجین با طلاق عاطفی | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.type | تجربي | fa_IR |
| dc.contributor.department | دانشجوی دکتری، گروه روانشناسی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران | fa_IR |
| dc.contributor.department | استادیار، گروه روانشناسی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران | fa_IR |
| dc.contributor.department | دانشیار، گروه روانشناسی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران | fa_IR |
| dc.contributor.department | استاد، گروه روانشناسی، واحد سراب، دانشگاه آزاد اسلامی، سراب، ایران | fa_IR |
| dc.citation.volume | 34 | |
| dc.citation.issue | 1 | |
| dc.citation.spage | 64 | |
| dc.citation.epage | 72 | |
| nlai.contributor.orcid | 0009-0009-3700-8712 | |
