نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorیاوری, عبدالرضاfa_IR
dc.contributor.authorسرحدی, محسنfa_IR
dc.contributor.authorویسی, فرزادfa_IR
dc.date.accessioned1402-12-25T19:05:04Zfa_IR
dc.date.accessioned2024-03-15T19:05:09Z
dc.date.available1402-12-25T19:05:04Zfa_IR
dc.date.available2024-03-15T19:05:09Z
dc.date.issued2024-03-01en_US
dc.date.issued1402-12-11fa_IR
dc.identifier.citationیاوری, عبدالرضا, سرحدی, محسن, ویسی, فرزاد. (1402). مقایسه‌ی دیادوکوکینزیس دهانی در دو و سه‌هجایی‌های متشکل از همخوان و واکه‌ی /a/ با دو و سه‌هجایی‌های متشکل از همخوان و واکه‌ی /u/ در کودکان هفت تا نه‌ساله در کرمانشاه. مجله پزشكي باليني ابن سينا, 30(4), 240-247. doi: 10.32592/ajcm.30.4.240fa_IR
dc.identifier.issn2588-722X
dc.identifier.issn2588-7238
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.32592/ajcm.30.4.240
dc.identifier.urihttp://sjh.umsha.ac.ir/article-1-2871-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/1077224
dc.description.abstractسابقه و هدف: تکالیف دیادوکوکینزیس به‌عنوان جزء سنتی ارزیابی حرکتی گفتار، شاخصی برای ارزیابی مهارت‌های حرکتی دهانی است. در این مطالعه، هدف کمک به تعیین معیاری برای ارزیابی سرعت حرکات متوالی توسط تعیین دیادوکوکینزیس در کودکان طبیعی هفت تا نه‌ساله بود. همچنین، با ایجاد تکالیف هجایی متشکل از واکه‌ی بسته و باز، امکان مقایسه‌ی سرعت تولید در شرایط حرکتی متقابل  به وجود آمد. مواد و روش‌‌ها: در مطالعه‌ی توصیفی‌تحلیلی حاضر که به روش مقطعی در سال 1396انجام پذیرفت، 210 دانش‌آموز هفت تا نه‌ساله در سه گروه سنی هفت، هشت و نه از دبستان‌های شهرستان کرمانشاه به‌طور تصادفی انتخاب شدند. دانش‌آموزان باید 15 بار ساختارهای دوهجایی و 10 بار ساختارهای سه‌هجایی متشکل از همخوان و واکه‌ی /a/ و نیز واکه‌ی /u/ را برای تعیین مدت‌زمان آن، تکرار می‌کردند. یافته‌ها: سرعت تولید دوهجایی /pata/ از /putu/ و /paka/ از / puku/ با 0/002 = P به‌طور معنی‌داری بیشتر بود. درصورتی‌که در دوهجایی  /taka/ و /tuku/ با 0/09 =P و سه‌هجایی /pataka/  و /putuku/ با 0/11 =P اختلاف میانگین دیادوکوکینزیس معنادار نبود؛ بنابراین، واکه‌ی /a/ در برخی ترکیبات هجایی، موجب افزایش توانایی دیادوکوکینزیس شده و در برخی ترکیبات دیگر، اثری نداشته است. نتیجه‌گیری: با افزایش سن، توانایی تولید سریع و بادقت دو و سه‌هجایی‌ها افزایش می‌یابد. استفاده از واکه‌ی /a/ نسبت به واکه‌ی /u/ در برخی ترکیبات هجایی، موجب افزایش سرعت دیادوکوکینزیس شده و در برخی ترکیبات هجایی، اثری نداشته استfa_IR
dc.format.extent1226
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی همدانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله پزشكي باليني ابن سيناfa_IR
dc.relation.ispartofAvicenna Journal of Clinical Medicineen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.32592/ajcm.30.4.240
dc.subjectتغییر واکهfa_IR
dc.subjectدیادوکوکینزیسfa_IR
dc.subjectسرعت حرکات متوالیfa_IR
dc.subjectگفتاردرمانيfa_IR
dc.titleمقایسه‌ی دیادوکوکینزیس دهانی در دو و سه‌هجایی‌های متشکل از همخوان و واکه‌ی /a/ با دو و سه‌هجایی‌های متشکل از همخوان و واکه‌ی /u/ در کودکان هفت تا نه‌ساله در کرمانشاهfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentگروه گفتاردرمانی، دانشکده‌ی توان‌بخشی، دانشگاه علوم پزشکی اراک، اراک، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه کاردرمانی، دانشکده‌ی توان‌بخشی، دانشگاه علوم پزشکی اراک، اراک، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه گفتاردرمانی، دانشکده‌ی توان‌بخشی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایرانfa_IR
dc.citation.volume30
dc.citation.issue4
dc.citation.spage240
dc.citation.epage247


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد