مدل‌یابی نقش میانجی سلامت روانی دانشجویان در رابطه بین سلامت اجتماعی و پرخاشگری دانشجویان

Abstract

زمینه و هدف: ارتقای سلامت روحی و روانی و مشارکت فعال افراد در رفتارهای اجتماعی همیشه مورد توجه قرار داشت و یکی از شاخص­های رشد جوانان و ارتقای سلامت آن­ها توجه به موقله سلامت اجتماعی و روانی می­باشد. بنابراین پژوهش حاضر با هدف مدل یابی روابط ساختاری سلامت اجتماعی و پرخاشگری با نقش میانجی سلامت روانی دانشجویان انجام گرفت. روش کار: پژوهش حاضر از حیث هدف، کاربردی و از نظر روش توصیفی و از نوع همبستگی بوده و جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه کلیه دانشجویان دانشکده علوم پزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساری بود که در سال تحصیلی 1401-1400 مشغول به تحصیل بودند که با توجه به استعلام از واحد آموزش دانشگاه، تعداد جامعه آماری برابر با 2400 نفر بود و از روش نمونه گیری در دسترس برای تعیین تعداد نمونه آماری استفاده شد که با استفاده از فرمول کوکران 331 نفر تعیین شد. ابزار تحقیق شامل سه پرسشنامه سلامت اجتماعی کییز (2004)، پرخاشگری زاهدی‌فر و همکاران (1379) و سلامت روان گلدبرگ (1972) بود که هر سه پرسشنامه استاندارد بودند. برای توصیف متغیرهای جمعیت شناختی از آمار توصیفی و برای بررسی فرضیه­های تحقیق از نرم افزار SPSS و نرم افزار Pls نسخه 3 استفاده شد. یافته‌ها: نتایج تحقیق نشان داد که بین سلامت اجتماعی و پرخاشگری با نقش میانجی سلامت روانی دانشجویان رابطه وجود دارد. همچنین بین سلامت اجتماعی و سلامت روانی، بین سلامت روانی و پرخاشگری و بین سلامت اجتماعی و پرخاشگری دانشجویان رابطه وجود دارد. نتیجه‌گیری: به طور کلی می­توان بیان داشت که توجه به سلامت اجتماعی به عنوان یک عامل مهم در مقوله جامعه و اجتماع می­باشد که با سلامت روحی و روانی افراد سروکار دارد لذا توجه به مقوله سلامت اجتماعی و روانی افراد می­تواند به عنوان یک عامل کنترل کننده پرخاشگری در جامعه باشد.