تأثیرهمزمان مصرف مکمل نانو کورکومین و تمرین مقاومتی بر بیان ژنTERF2 و محور p21-p53 در بافت عضلانی موش‌های صحرایی نر نژاد ویستار: یک مطالعه تجربی

Abstract

سابقه و هدف آپوپتوز یک برنامه منظم مرگ سلولی است که با تغییرات مورفولوژیک مانند چروکیده شدن سلول، متراکم شدن کروماتین و قطعه قطعه شدن DNA مشخص می‌شود. هدف از پژوهش حاضر تأثیر تمرین مقاومتی و مصرف مکمل نانو­کورکومین بر محور p21-p53 و بیان ژن TERF2 (Telomeric repead-binding factor 2) در بافت عضلانی موش‌های نر نژاد ویستار بود. مواد و روش‌ها : در این مطالعه تجربی، 24 سر موش نر از نژاد ویستار با میانگین وزنی 20±200 گرم به صورت تصادفی به 4 گروه: گروه کنترل سالم،گروه تمرین مقاومتی، گروه نانوکورکومین ،گروه تمرین مقاومتی + نانوکورکومین ،گروه تقسیم شدند. تمرینی مقاومتی در طول 4 هفته طبق پروتکل اجرا گردید. هم­زمان موش­های گروه­های نانوکورکومین به میزان 80 میلی گرم به ازای هر کیلو از وزن بدن مکمل مصرف نمودند. شاخص­ها به روش Real-Time PCR تجزیه و تحلیل داده­ها با آنالیز واریانس دوطرفه در انجام شد. نتایج : نتایج تفاوت معناداری در TERF2(Telomeric Repeat Binding Factor 2)، p53 (Protein53) و p21 (Protein­21) بین چهار گروه را نشان داد (05/0>p). در گروه تمرین مقاومتی و نانو­کورکومین میانگین متغیر TERF2 و p21 به طور معنا‌‌‌‌‌‌‌‌­داری بالاتر از گروه کنترل بود (05/0>p). هم­چنین، تفاوت معناداری بین گروه تمرین مقاومتی و گروه مکمل نانو­کورکومین مشاهده شد که میانگین p53 در گروه تمرین مقاومتی به طور معناداری بالاتر از گروه مکمل نانو­کورکومین بود (05/0>p). نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که تمرین مقاومتی و مصرف مکمل نانو­کورکومین بیان ژن TERF2 را افزایش داده و می‌تواند سرعت کوتاه شدن تلومر و پیری را کاهش دهد. هم‌چنین، افزایش پروتئین p53 در هنگام تمرین مقاومتی همراه با مصرف مکمل نانو کورکومین و همچنین افزایش پروتئین p21 در هنگام تمرین مقاومتی و مصرف مکمل نانو­کورکومین احتمالاً منجر به‌ توقف چرخه سلولی و آپوپتوز شود.