نقش میانجی حافظه کاری در رابطه بین حل مسئله و همدلی

Abstract

زمینه و هدف: این پژوهش به منظور بررسی نقش میانجی حافظه کاری در رابطه بین حل مسئله و همدلی انجام شد. روش کار: روش تحقیق این پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی بود. جامعه این پژوهش، کلیه دانشجویان در حال تحصیل در شهر زاهدان در سال تحصیلی 1401-1400 بودند که از بین آن ها، 500 نفر طبق نظر بارتلت و همکاران و با روش نمونه‌گیری خوشه‌ای، انتخاب شدند. به منظور جمع‌آوری داده ها از پرسش نامه حل مسئله (PSI-Problem-Solving Inventory ) هپنر و پترسن 1982 ، پرسش نامه همدلی جولیف و فارینگتون 2006 و پرسش نامه حافظه فعال (WMQ-Working Memory Questionnaire ) والات و آزووی 2012 ، استفاده شد. برای تجزیه وتحلیل داده‌ها روش‌های آمار توصیفی و استنباطی ازجمله همبستگی پیرسون و مدل یابی معادلات ساختاری با استفاده از نرم‌افزارهای SPSS-26 و Amos-24 به کار رفت. یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد مسیر مستقیم حل مسئله به حافظه کاری (411/0) مثبت و معنادار است و مسیر مستقیم حافظه کاری به همدلی عاطفی شناختی (011/0) معنادار نیست. مسیر مستقیم حل مسئله به همدلی عاطفی شناختی (372/0-) منفی و معنادار است. اثر غیر مستقیم حل مسئله بر همدلی با واسطه گری حافظه کاری معنی دار نیست. نتیجه‌گیری: به طور کلی، نتایج پژوهش نشان می‌دهد اینکه آیا از طریق این متغیر واسطه ای می‌شود همدلی را تحت تاثیر قرار داد، نیازمند بررسی‌های بیشتر است و لازم است به نقش دیگر کارکردهای شناختی موثر در همدلی توجه کرد.