نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorافشون پور, محمدطاهرfa_IR
dc.contributor.authorملانوری شمسی, مهدیهfa_IR
dc.contributor.authorصعودی, ساراfa_IR
dc.contributor.authorسلیمان جاهی, حوریهfa_IR
dc.contributor.authorقراخانلو, رضاfa_IR
dc.date.accessioned1402-11-06T03:16:23Zfa_IR
dc.date.accessioned2024-01-26T03:16:24Z
dc.date.available1402-11-06T03:16:23Zfa_IR
dc.date.available2024-01-26T03:16:24Z
dc.date.issued2023-03-21en_US
dc.date.issued1402-01-01fa_IR
dc.date.submitted2021-01-25en_US
dc.date.submitted1399-11-06fa_IR
dc.identifier.citationافشون پور, محمدطاهر, ملانوری شمسی, مهدیه, صعودی, سارا, سلیمان جاهی, حوریه, قراخانلو, رضا. (1402). تاثیر یک دوره کوتاه مدت فعالیت ورزشی برون‌گرای استقامتی بر سلول‌های کمک کننده T به دنبال تزریق‌ DNA واکسن بیان کننده گلیکوپروتئین D ویروس هرپس سیمپلکس تیپ 1. فیزیولوژی ورزشی, 15(57), 131-148. doi: 10.22089/spj.2021.9996.2109fa_IR
dc.identifier.issn2322-164X
dc.identifier.issn2476-7050
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22089/spj.2021.9996.2109
dc.identifier.urihttps://spj.ssrc.ac.ir/article_2400.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/1064628
dc.description.abstractفعالیت‌های ورزشی می‌توانند به‌عنوان یک ادجوانت اندوژن عمل کنند و موجب افزایش بهره‌وری پاسخ ایمنی میزبان بعد از واکسیناسیون شوند. بااین‌حال، تأثیر فعالیت‌های ورزشی چند وهله‌ای برون‌گرا که به صورت استقامتی انجام می‌شوند، بر پاسخ-های مرتبط با ایمنی سلولی و هومورال به واکسن مشخص نیست. پژوهش حاضر به‌منظور بررسی فعال‌سازی لنفوسیت‌های کمک‌کننده نوع 1 و 2 (Th) به دنبال سه وهله فعالیت ورزشی برون‌گرای استقامتی به‌عنوان اجوانت DNA واکسن انجام‌شده است. تعداد 36 سر موش بالب‌سی ماده (8-6 هفته با میانگین وزن 18 گرم) به‌طور تصادفی شش گروه کنترل، ورزش، واکسن، PcDNA، ورزش-واکسن و ورزش-PcDNA (6 موش در هر گروه) تقسیم شدند. گروه‌های مختلف بلافاصله بعد از آخرین وهله ورزش تزریق DNA واکسن و PcDNA رو پشت سر گذاشتند، کلیه مراحل اجرای فعالیت ورزشی و تزریقات بر اساس پروتکل واکسن بعد از 12 روز تکرار شد و 12 روز بعد از دومین تزریق واکسن نمونه‌های پژوهش گردآوری شدند. برای بررسی نتایج به دست آمده از روش آماری آنالیز واریانس یک طرفه استفاده شد و P<0.05 در نظر گرفته شد. بر اساس نتایج پژوهش نسبت Th1/Th2 بعد از تحریک با آنتی‌ژن بین گروه‌های کنترل با واکسن و ورزش-PcDNA تفاوت معناداری مشاهده شد (P<0.05). گروه ورزش-واکسن با تمام گروه‌های پژوهش به‌صورت معنادار متفاوت بود (P<0.05). نتایج مطالعه حاضر تائید کننده افزایش نسبت سلول‌های Th1/Th2 به دنبال فعالیت‌های ورزشی چند وهله‌ای استقامتی طولانی‌مدت برون‌گرا بوده است. تحریک آسیب عضلانی از طریق فعالیت ورزشی در هنگام تزریق DNA واکسن احتمالاً در فراخوانی سلول‌های سیستم ایمنی ذاتی و تحریک مؤثر ایمنی اکتسابی مؤثر بوده است.fa_IR
dc.format.extent606
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherپژوهشگاه تربیت بدنی و علوم ورزشیfa_IR
dc.relation.ispartofفیزیولوژی ورزشیfa_IR
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22089/spj.2021.9996.2109
dc.subjectورزش استقامتیfa_IR
dc.subjectواکسنfa_IR
dc.subjectسیستم ایمنیfa_IR
dc.subjectاجوانتfa_IR
dc.subjectمتابولیسم ورزشیfa_IR
dc.titleتاثیر یک دوره کوتاه مدت فعالیت ورزشی برون‌گرای استقامتی بر سلول‌های کمک کننده T به دنبال تزریق‌ DNA واکسن بیان کننده گلیکوپروتئین D ویروس هرپس سیمپلکس تیپ 1fa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه تربیت مدرس گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه تربیت مدرسfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه تربیت مدرسfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه تربیت مدرس گروه ویروس شناسیfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه تربیت مدرسfa_IR
dc.citation.volume15
dc.citation.issue57
dc.citation.spage131
dc.citation.epage148
nlai.contributor.orcid0000-0003-4665-5363
nlai.contributor.orcid0000000154905444


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد