نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorعلی زاده, رستمfa_IR
dc.contributor.authorاحسن, آیسانfa_IR
dc.contributor.authorنظرعلی, پروانهfa_IR
dc.contributor.authorرضایی نژاد, نجمهfa_IR
dc.date.accessioned1402-11-06T03:16:22Zfa_IR
dc.date.accessioned2024-01-26T03:16:23Z
dc.date.available1402-11-06T03:16:22Zfa_IR
dc.date.available2024-01-26T03:16:23Z
dc.date.issued2023-03-21en_US
dc.date.issued1402-01-01fa_IR
dc.date.submitted2022-10-27en_US
dc.date.submitted1401-08-05fa_IR
dc.identifier.citationعلی زاده, رستم, احسن, آیسان, نظرعلی, پروانه, رضایی نژاد, نجمه. (1402). تمرینات تناوبی شدید نسبت به تمرینات هوازی با شدت متوسط از طریق افزایش اسپکسین تأثیر بیشتری بر مقاومت به انسولین دارند. فیزیولوژی ورزشی, 15(57), 113-130. doi: 10.22089/spj.2023.13744.2219fa_IR
dc.identifier.issn2322-164X
dc.identifier.issn2476-7050
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22089/spj.2023.13744.2219
dc.identifier.urihttps://spj.ssrc.ac.ir/article_3900.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/1064627
dc.description.abstractزمینه و هدف: چاقی با کاهش آدیپوکاین‌های درگیر در مقاومت انسولینی از قبیل اسپکسین با مقاومت انسولینی همراه می‌باشد. هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر دو نوع تمرین هوازی و تمرین تناوبی با شدت بالا (HIIT) بر سطح سرمی اسپکسین و مقاومت به انسولین در زنان دارای اضافه‌وزن بود.روش کار: 30 زن دارای اضافه‌وزن به‌صورت داوطلبانه در این تحقیق شرکت نمودند. آزمودنی‌ها به سه گروه تمرین HIIT، تمرین هوازی و گروه کنترل تقسیم شدند. تمرین HIIT شامل 4 وهله 4 دقیقه با شدت 95-85 درصد حداکثر ضربان قلب با تناوب‌های ریکاوری فعال 3 دقیقه‌ای بود. تمرین هوازی با شدت متوسط به مدت 37 دقیقه بود. هر دو پروتکل تمرینی از نظر کیلوکالری مصرفی یکسان‌سازی شد. نمونه‌های خونی قبل و 48 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرینی اندازه‌گیری شد. انسولین، گلوکز، شاخص مقاومت انسولینی و سطح سرمی اسپکسین اندازه‌گیری شد. برای مقایسه تغییرات از آزمون آنالیز کوواریانس و تی زوجی استفاده شد.نتایج: نتایج نشان داد که تمرین HIIT با افزایش معنی‌دار غلظت سرمی اسپکسین در مقایسه با گروه کنترل همراه بود (001/=P). علاوه بر این هر دو نوع تمرین موجب کاهش معنی‌دار غلظت انسولین، گلوکز و شاخص مقاومت انسولینی در مقایسه با گروه کنترل شدند (0001/=P)؛ اما تفاوت معنی‌داری بین دو گروه تمرینی در غلظت سرمی اسپکسین، انسولین و گلوکز و همچنین شاخص مقاومت به انسولین وجود نداشت (05/0نتیجه‌گیری: نتایج تحقیق حاضر پیشنهاد می‌نماید که تمرین HIIT با افزایش سطح سرمی اسپکسین احتمالاً موجب بهبود مقاومت انسولینی در زنان دارای اضافه‌وزن می‌شود.fa_IR
dc.format.extent593
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherپژوهشگاه تربیت بدنی و علوم ورزشیfa_IR
dc.relation.ispartofفیزیولوژی ورزشیfa_IR
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22089/spj.2023.13744.2219
dc.subjectتمرین HIITfa_IR
dc.subjectتمرین هوازیfa_IR
dc.subjectدیابتfa_IR
dc.subjectاسپکسینfa_IR
dc.subjectمقاومت انسولینیfa_IR
dc.subjectمتابولیسم ورزشیfa_IR
dc.titleتمرینات تناوبی شدید نسبت به تمرینات هوازی با شدت متوسط از طریق افزایش اسپکسین تأثیر بیشتری بر مقاومت به انسولین دارندfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentگروه علوم ورزشی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه ایلام، ایلام، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشـگاه الـزهـراء (س)، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشـگاه الـزهـراء (س)، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.department4. دکتری فیزیولوژی ورزشی، آموزش‌وپرورش ایلام، ایلام، ایرانfa_IR
dc.citation.volume15
dc.citation.issue57
dc.citation.spage113
dc.citation.epage130
nlai.contributor.orcid0000-0002-0251-1969


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد