اثر عصاره سبوس برنج و تمرین هوازی بر شاخص‌های فشار اکسایشی بافت چربی سفید رت‌های چاق

Abstract

سابقه و هدف: استرس اکسیداتیو یکی از اصلی­ترین مکانیسم­هایی است که اثرات چاقی را به وجود می­آورد. فعالیت بدنی و استفاده از گیاهان دارویی دو راهکار اثرگذار بر مهار استرس اکسایشی در شرایط چاقی است. با وجود آنکه مطالعات متعددی در خصوص اثر تمرینات هوازی و گیاهان دارویی بر نشانگران فشار اکسایشی انجام شده، ولی اثر هم­زمان تمرین هوازی و عصاره سبوس برنج بر نشانگران فشار اکسایشی در بافت چربی سفید مشخص نیست. بر این اساس، هدف این مطالعه تدوین اثر تمرین هوازی و عصاره سبوس برنج بر میزان آنزیم­های SOD، CAT و غلظت MDA بافت چربی سفید در رت­های تغذیه شده با غذای پر چرب بود. روش بررسی: در یک کارآزمایی پیش بالینی، 30سر رت ماده نژاد ویستار به عنوان آزمودنی انتخاب و به صورت تصادفی در پنج گروه کنترل سالم، کنترل تغذیه شده با غذای پرچرب، تغذیه شده با غذای پرچرب تمرین هوازی، تغذیه شده با غذای پرچرب عصاره سبوس برنج و تغذیه شده با غذای پرچرب تمرین هوازی- عصاره سبوس برنج قرار گرفتند. برای ایجاد چاقی از تغذیه با روغن سرخ کردنی پالم استفاده شد. برنامه تمرین هوازی نیز دویدن روی نوار گردان به مدت چهار هفته و هفته­ای پنج جلسه بود. عصاره سبوس برنج نیز شامل دریافت 60 میلی­گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به مدت 4 هفته و هفته­ای 5 مرتبه به صورت گاواژ بود. پس از پایان دوره بافت چربی سفید برای تعیین میزان SOD، CAT و MDA پس از قربانی نمودن آزمودنی­ها برداشته شد. یافته­ها: دریافت غذای پرچرب موجب کاهش معنی­دار میزان SOD (001/0P=) و کاتالاز (001/0P=) شد. در حالی که مقادیر MDA (001/0P=) را به طور معنی­داری افزایش داد. تمرین هوازی موجب افزایش معنی­دار میزان SOD و CAT شد، اما اثری بر میزان MDA نداشت. در حالی که عصاره سبوس برنج موجب افزایش معنی­دار SOD و CAT شد و کاهش میزان MDA را به همراه داشت. برهمکنش تمرین و سبوس برنج بر پیامدهای مطالعه معنی­دار نبود. نتیجه­گیری: از آنجایی که تمرین هوازی و سبوس برنج موجب کاهش استرس اکسیداتیو بافت چربی سفید شدند، پیشنهاد می­گردد در شرایط تغذیه با غذای پر چرب می­توان از این دو مداخله برای کاهش عوارض ناشی از تغذیه با غذای پر چرب استفاده کرد.