نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorجعفری سیریزی, مهدیfa_IR
dc.contributor.authorادیب, فاطمهfa_IR
dc.contributor.authorکبیر, علیfa_IR
dc.date.accessioned1402-11-05T22:20:32Zfa_IR
dc.date.accessioned2024-01-25T22:20:33Z
dc.date.available1402-11-05T22:20:32Zfa_IR
dc.date.available2024-01-25T22:20:33Z
dc.date.issued2023-12-01en_US
dc.date.issued1402-09-10fa_IR
dc.identifier.citationجعفری سیریزی, مهدی, ادیب, فاطمه, کبیر, علی. (1402). اثربخشی و ایمنی درمان ترکیبی سیتاگلیپتین و متفورمین در مقایسه با درمان متفورمین به تنهایی در درمان بیماران با دیابت نوع دو: یک مرور نظام‌مند و متاآنالیز. مجله مطالعات علوم پزشکی, 34(10), 608-619.fa_IR
dc.identifier.issn2717-008X
dc.identifier.urihttp://umj.umsu.ac.ir/article-1-6016-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/1061153
dc.description.abstractپیش‌زمینه و هدف: دیابت نوع دو یکی از شایع‌ترین بیماری‌های مزمن است که با مقاومت انسولینی و افزایش میزان قند خون همراه است و بر روی ابتلا، مرگ‌و‌میر، و کیفیت زندگی بیماران تأثیر می‌گذارد. این مطالعه باهدف بررسی ایمنی و اثربخشی درمان ترکیبی سیتاگلیپتین و متفورمین در مقایسه با درمان متفورمین به تنهایی در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو انجام گرفت. مواد و روش کار: یک جستجوی نظام‌مند در پایگاه‌های PubMed، Cochrane، Embase، Scopus و Web of Science تا سال 2021 انجام گرفت. ابزار متاآنالیز کاکران برای ارزیابی کیفیت مطالعات استفاده شد. متاآنالیز با استفاده از نرم‌افزار RevMan نسخه 5.3 انجام گرفت. یافته‌ها: نه مطالعه با جمعیت 5675 بیمار وارد مطالعه شدند. نتایج مطالعه نشان داد که به‌استثنای مقایسه دوزهای 1000 میلی‌گرم در مقایسه با 1000/100 میلی‌گرم، تفاوت معناداری در HbA1c بین دو گروه درمانی مشاهده شد. FPG تنها در دوز 1000 میلی‌گرم در مقایسه با 1000/50 میلی‌گرم معنادار بود (P=0.0001). تفاوت معناداری در پیامد HOMA-B در دوزهای موردبررسی مشاهده شد. در حالیکه هیچ تفاوت معناداری بین دو گروه درمانی در پیامدهای HOMA-IR و Fasting proinsulin مشاهده نشد. پیامد Proinsulin/insulin ratio تنها در دوز 1000 میلی‌گرم در مقایسه با 1000/50 میلی‌گرم معنادار بود (P<0000.1). پیامد یک عارضه جانبی یا بیشتر در دوزهای 500 میلی‌گرم در مقایسه با 500/50 (P=0.20) و 1000 میلی‌گرم در مقایسه با 1000/100 در گروه ترکیبی بیشتر بود (P=0.02). بحث و نتیجه‌گیری: یافته‌های این متاآنالیز نشان داد که درمان ترکیبی سیتاگلیپتین و متفورمین اثربخشی بهتری در مقایسه با درمان متفورمین به تنهایی در بیماران با دیابت نوع دو نشان داد. عوارض جانبی قابل‌توجهی برای درمان ترکیبی مشاهده نشد.fa_IR
dc.format.extent508
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی ارومیهfa_IR
dc.relation.ispartofمجله مطالعات علوم پزشکیfa_IR
dc.relation.ispartofStudies in Medical Sciencesen_US
dc.subjectاثربخشیfa_IR
dc.subjectمتفورمینfa_IR
dc.subjectایمنیfa_IR
dc.subjectسیتاگلیپتین به‌اضافه متفورمینfa_IR
dc.subjectدیابت نوع دوfa_IR
dc.subjectداخلیfa_IR
dc.titleاثربخشی و ایمنی درمان ترکیبی سیتاگلیپتین و متفورمین در مقایسه با درمان متفورمین به تنهایی در درمان بیماران با دیابت نوع دو: یک مرور نظام‌مند و متاآنالیزfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمروریfa_IR
dc.contributor.departmentاستاد، مدیریت خدمات بهداشتی درمانی، دانشکده مدیریت و اطلاع رسانی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentکارشناس ارشد، ارزیابی فناوری سلامت، دانشکده مدیریت و اطلاع رسانی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران (نویسنده مسئول)fa_IR
dc.contributor.departmentدانشیار، اپیدمیولوژی، مرکز تحقیقات جراحی‌های کم تهاجمی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایرانfa_IR
dc.citation.volume34
dc.citation.issue10
dc.citation.spage608
dc.citation.epage619


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد