سنجش اثربخشی آموزش گروهی تغذیه صحیح بر اساس بازی‌درمانی بر گرایش به تنوع غذایی و اضطراب در کودکان پیش‌دبستانی دارای اختلال اجتناب/ محدودیت غذا

Abstract

زمینه و هدف: پژوهش حاضر با هدف سنجش اثربخشی آموزش گروهی تغذیه صحیح بر اساس بازی‌درمانی بر اضطراب و گرایش به تنوع غذایی در کودکان پیش‌دبستانی دارای اختلال اجتناب/ محدودیت غذا انجام شد. روش کار: طرح پژوهش، نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل و یک مرحله پیگیری بود. جامعه موردمطالعه، کودکان پیش‌دبستانی (3 تا 5 سال) در دسترس دارای یکی از اختلال‌های خوردن بودند. به وسیله نمونه‌گیری هدفمند 20 نفر کودک که دارای نشانگان بالینی اختلال اجتناب/ محدودیت غذای ساکن در شهرستان سنندج، بودند، در سال 1400 انتخاب گردیدند؛ که در دو گروه آزمایش و کنترل به صورت تصادفی قرارداده شدند. گروه آزمایش به مدت 8 جلسه 120 دقیقه‌ای آموزش گروهی تغذیه صحیح به روش بازی درمانی را دریافت کرد، برای گردآوری داده‌ها از پرسشنامه‌های رفتار خوردن کودکان واردل، گاتری، ساندرسون و راپاپورت (2001) و مقیاس تجدیدنظر شده اضطراب آشکار کودکان (CMAS) رینولدز و ریچموند (1987) استفاده شده است. برای پاسخ به سؤالات از آزمون تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر و کوواریانس چند متغیره استفاده گردید. یافته‌ها: سطح معنی‌داری متغیرهای اضطراب و گرایش به تنوع غذایی کمتر از 05/0 است. یعنی بین میانگین نمرات این متغیرها در مراحل پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری تفاوت معناداری وجود دارد؛ و با توجه به معنی‌داری اثر متقابل مراحل * گروه؛ میزان تغییرات این متغیرها در طی مراحل پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری در دو گروه آزمایش و کنترل یکسان نبوده است. همچنین بین مراحل پس آزمون و پیگیری تفاوت بین میانگین‌ها وجود نداشت (../1)؛ یعنی اثربخشی مداخله در مرحله پیگیری پایدار مانده است. نتیجه‌گیری: بسته آموزشی و درمانی تغذیه صحیح گروهی کودکان پیش‌دبستانی بر اساس روش بازی‌درمانی، به‌طور مؤثر می‌تواند تنوع غذایی کودکان دارای اختلال اجتناب/ محدودیت غذا را گسترش داده (سطح معنی‌داری 02/0) و اضطراب آن‌ها را هم کاهش دهد (سطح معنی‌داری 001/0).