نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorصادق ژولا, مریمfa_IR
dc.contributor.authorصارمی, عباسfa_IR
dc.contributor.authorخان سوز, مجتبیfa_IR
dc.date.accessioned1402-08-19T21:40:06Zfa_IR
dc.date.accessioned2023-11-10T21:40:07Z
dc.date.available1402-08-19T21:40:06Zfa_IR
dc.date.available2023-11-10T21:40:07Z
dc.date.issued2023-08-01en_US
dc.date.issued1402-05-10fa_IR
dc.identifier.citationصادق ژولا, مریم, صارمی, عباس, خان سوز, مجتبی. (1402). تاثیر یک دوره تمرین مقاومتی فزاینده بر برخی نشانگرهای آپوپتوزی در بافت قلب موش‌های صحرایی مبتلا به سندرم ترک مورفین. دوماه نامه علمي ـ پژوهشي فيض, 27(4), 388-397. doi: 10.48307/FMSJ.2023.27.4.388fa_IR
dc.identifier.issn1029-7855
dc.identifier.issn2008-9821
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.48307/FMSJ.2023.27.4.388
dc.identifier.urihttp://feyz.kaums.ac.ir/article-1-4925-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/1045066
dc.description.abstractزمینه و هدف: استفاده از داروهای مختلف در سندرم ترک معمولاً اثربخشی کمی دارند و سبب وابستگی فرد به مواد جدید می­ گردد. هدف پژوهش حاضر تعیین اثر ۸ هفته تمرین مقاومتی بر سطح پروتئین‌های Bax و Bcl-2 در بافت قلب موش‌های صحرایی مبتلا به سندرم ترک مورفین بود. روش‌ها: در این مطالعه تجربی، 32 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به طور تصادفی به 4 گروه شامل کنترل، سندرم ترک، و تمرین مقاومتی فزاینده و سندرم ترک همراه با تمرین مقاومتی فزاینده تقسیم شدند. اعتیاد به مورفین از طریق تجویز خوراکی مورفین سولفات 0/4 میلی‌گرم/دسی‌لیتر به مدت 21 روز القا شد. برای اطمینان از وابستگی به مورفین، به تعدادی از حیوانات نالوکسان (2mg/kg, ip) تزریق گردید. سپس گروه‌های تمرین به مدت 8 هفته در پروتکل تمرین مقاومتی شرکت کردند. بعد همه موش‌ها کشته و بافت قلب آنها خارج گردید. برای ارزیابی فاکتورهای آپوپتوزی از کیت‌های الایزا استفاده شد. یافته‌ها: افزایش معنی‌دار سطح پروتئین Bax (پروآپپتوتیک) (0/03=P) و کاهش معنی‌دار سطح پروتئین Bcl-2 (آنتی‌آپوپتوزی) (0/006=P) در گروه مورفین در مقایسه با گروه کنترل سالم گزارش شد. همچنین افزایش سطوح Bcl-2 (0/043=P) و کاهش پروتئین‌های Bax (0/01=P) در گروه سندرم ترک همراه با تمرین مقاومتی فزاینده در مقایسه با گروه سندرم ترک تفاوت معنی‌دار را نشان داد. نتیجه‌گیری: تمرین مقاومتی فزاینده احتمالاً می‌تواند بر میزان کاهش فاکتورهای آپوپتوتیک بافت قلب در موش‌های با سندرم ترک مورفین اثر مثبت و محافظتی داشته باشد.fa_IR
dc.format.extent430
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی کاشانfa_IR
dc.relation.ispartofدوماه نامه علمي ـ پژوهشي فيضfa_IR
dc.relation.ispartofFeyz Journal of Kashan University of Medical Sciencesen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.48307/FMSJ.2023.27.4.388
dc.subjectآپوپتوزfa_IR
dc.subjectبافت قلبfa_IR
dc.subjectتمرین مقاومتی فزایندهfa_IR
dc.subjectسندرم ترک مورفینfa_IR
dc.subjectmedicinefa_IR
dc.subjectparaclinicfa_IR
dc.titleتاثیر یک دوره تمرین مقاومتی فزاینده بر برخی نشانگرهای آپوپتوزی در بافت قلب موش‌های صحرایی مبتلا به سندرم ترک مورفینfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentگروه تربیت بدنی، واحد بروجرد، دانشگاه آزاد اسلامی، بروجرد، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه فیزیولوژی ورزش، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه اراک، اراک، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه تربیت بدنی، واحد اراک، دانشگاه آزاد اسلامی، اراک، ایرانfa_IR
dc.citation.volume27
dc.citation.issue4
dc.citation.spage388
dc.citation.epage397
nlai.contributor.orcid0009-0007-5988-5383


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد