نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorصلبوخی, رضاfa_IR
dc.contributor.authorعزیزی, معصومهfa_IR
dc.contributor.authorزواری, علیfa_IR
dc.contributor.authorاسپندار, نجم الدینfa_IR
dc.date.accessioned1402-08-19T20:56:35Zfa_IR
dc.date.accessioned2023-11-10T20:56:35Z
dc.date.available1402-08-19T20:56:35Zfa_IR
dc.date.available2023-11-10T20:56:35Z
dc.date.issued2023-05-01en_US
dc.date.issued1402-02-11fa_IR
dc.identifier.citationصلبوخی, رضا, عزیزی, معصومه, زواری, علی, اسپندار, نجم الدین. (1402). تأثیرتمرین تداومی همراه با مکمل رزوراترول بر بیان ژن‌های آتروژین-1 و Foxo1 در کاردیومیوسیت ها در موش‌های صحرایی نر دیابتی. مجله دیابت و متابولیسم ایران, 23(2), 103-113.fa_IR
dc.identifier.issn‪2345-4008
dc.identifier.issn‪2345-4016
dc.identifier.urihttp://ijdld.tums.ac.ir/article-1-6205-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/1043905
dc.description.abstractمقدمه: بیان فاکتورهای رونویسی Foxo در صورت بروز آتروفی دچار افزایش می‌شوند که در حالت دفسفریله، از طریق فعال‌سازی رونویسی لیگازهای یوبی‌کوئیتن مانند آتروژین-1 در تخریب پروتئازومی شرکت می‌کنند. بنابراین هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی تأثیر هشت هفته تمرین تدوامی با مکمل رزوراترول بر بیان ژن‌های آتروژین-1 و Foxo1 بافت بطن چپ قلب در موش‌های صحرایی دیابتی است. روش‌ها: در این پژوهش تجربی 25 سر موش صحرایی نر ویستار 8 هفته و وزن 180-250 گرم به‌طور تصادفی به 5 گروه شامل: کنترل (5 سر)، دیابت (5 سر)، دیابت-رزوراترول (5 سر)، دیابت-تمرین هوازی (5 سر)، دیابت-رزوراترول-تمرین هوازی (5 سر) تقسیم شدند. پس از القای دیابت از طریق STZ حیوانات گروه‌های دیابتی، برنامۀ تمرین شامل 8 هفته تمرین هوازی با شدت 60 تا 75% حداکثر اکسیژن مصرفی اجرا شد. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌های پژوهش از تحلیل واریانس یک‌طرفه و آزمون تعقیبی توکی در نرم‌افزار SPSS و در سطح آماری (05/0 >P) استفاده گردید. یافته‌ها: نتایج نشان داد القای دیابت با STZ همراه با رژیم غذایی پُرچرب باعث تفاوت معنادار در میزان بیان ژن آتروژین-1 بین دو گروه DM با گروه ARDM شد (02/0 =P)، درحالی‌که سطح تغییرات بیان ژنی Foxo1 بین گروه ARDM با دیگر گروه‌ها معنادار بود (001/0= P). نتیجه‌گیری: به‌نظر می‌رسد تمرین هوازی تداومی با شدت متوسط با تغییر در بیان ژنی Foxo1 به همراه کاهش معنادار بیان ژن آتروژین-1می‌تواند به‌عنوان یک روش غیردارویی در فرایند درمان بیماران کاردیومایوپاتی دیابتی مؤثر باشد.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دیابت و متابولیسم ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofIranian Journal of Diabetes and Lipid Disordersen_US
dc.subjectتمرین تداومیfa_IR
dc.subjectآتروژین-1fa_IR
dc.subjectپروتئین جعبه‌ی سرچنگالی O -1fa_IR
dc.subjectبطن چپfa_IR
dc.subjectدیابتfa_IR
dc.subjectتخصصيfa_IR
dc.titleتأثیرتمرین تداومی همراه با مکمل رزوراترول بر بیان ژن‌های آتروژین-1 و Foxo1 در کاردیومیوسیت ها در موش‌های صحرایی نر دیابتیfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی آبادان، آبادان، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد آبادان، دانشگاه آزاد اسلامی، آبادان، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی آبادان، آبادان، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایرانfa_IR
dc.citation.volume23
dc.citation.issue2
dc.citation.spage103
dc.citation.epage113
nlai.contributor.orcid0009-0003-0641-9881


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد