مدل‌یابی ارتباط ویژگی‌های شخصیتی و موفقیت شغلی با میانجیگری تعهد سازمانی در پرستاران

Abstract

سابقه و هدف: در بین شاغلان در بیمارستان، پرستاران بیشترین زمان را با بیماران سپری می­کنند. هدف اساسی این مقاله بررسی ارتباط بین ویژگی­های شخصیتی و موفقیت شغلی با میانجی‏گری تعهد سازمانی پرستاران بود. روش بررسی: پژوهش از نوع همبستگی و جامعه تحقیق شامل پرستاران شاغل در بیمارستان‏های دولتی شهر تهران در سال 1401 بود. گروه نمونه با روش نمونه‏گیری تصادفی خوشه‏ای چندمرحله‏ای تعداد 300 نفر از میان آن‏ها انتخاب و به ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه تعهد سازمانی، پرسشنامه شخصیت نئو، و پرسشنامه موفقیت شغلی پاسخ دادند. یافته­ها: نتایج نشان داد که ویژگی­های شخصیتی با موفقیت شغلی پرستاران از طریق میانجیگری تعهد سازمانی رابطه داشته، و تعهد سازمانی و ویژگی­های شخصیت در مجموع 58 درصد واریانس موفقیت شغلی را تبیین کرده‏اند. ضریب مسیر بین تعهد سازمانی و موفقیت شغلی (001/0= P ،349/0=β) مثبت و معنی­دار است. همچنین، نتایج نشان داد که روان رنجورخویی با موفقیت شغلی رابطه­ای مستقیم و منفی دارد. برون‏گرایی، توافق‏پذیری و وظیفه‏شناسی با میانجی‏گری تعهد سازمانی با موفقیت شغلی پرستاران رابطه دارند. نتیجه­گیری: با توجه به نتایج می‏توان نتیجه گرفت که ویژگی­های شخصیتی می‏توانند تغییرات تعهد سازمانی و موفقیت شغلی را تبیین کنند و تعهد سازمانی می‏تواند نقش میانجی در موفقیت شغلی داشته باشد.