نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorهادیان, صباfa_IR
dc.contributor.authorهواسی سومار, ناهیدfa_IR
dc.contributor.authorحسین زاده تقوایی, مرجانfa_IR
dc.contributor.authorابراهیمی, محمداسماعیلfa_IR
dc.contributor.authorرنجبری‌پور, طاهرهfa_IR
dc.date.accessioned1402-06-14T12:12:50Zfa_IR
dc.date.accessioned2023-09-05T12:12:51Z
dc.date.available1402-06-14T12:12:50Zfa_IR
dc.date.available2023-09-05T12:12:51Z
dc.date.issued2023-08-01en_US
dc.date.issued1402-05-10fa_IR
dc.identifier.citationهادیان, صبا, هواسی سومار, ناهید, حسین زاده تقوایی, مرجان, ابراهیمی, محمداسماعیل, رنجبری‌پور, طاهره. (1402). اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر انعطاف‌پذیری روان‌شناختی و خودکارآمدی زنان مطلقه. مجله مطالعات علوم پزشکی, 34(5), 290-298.fa_IR
dc.identifier.issn2717-008X
dc.identifier.urihttp://umj.umsu.ac.ir/article-1-6022-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/1035642
dc.description.abstractپیش‌زمینه و هدف: طلاق می‌تواند بر انعطاف‌پذیری روان‌شناختی و خود کارآمدی فرد تأثیر سوء داشته باشد. هدف از این مطالعه اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر انعطاف‌پذیری روان‌شناختی و خودکارآمدی زنان مطلقه بود. مواد و روش کار: روش پژوهش به‌صورت نیمه تجربی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش شامل کلیه زنان مطلقه شهر همدان بودند که بین سال‌های 1396- 1400 به دادگاه خانواده شهرستان همدان مراجعه و طلاق گرفتند که از این تعداد، ۲ گروه 20 نفره با روش نمونه‌گیری در دسترس مبتنی بر ملاک انتخاب و به‌صورت تصادفی به گروه آزمایش و یک گروه کنترل تقسیم شدند که (بعد از تعقیل گروه آزمایش به 17 نفر رسید) و به پرسشنامه انعطاف پذیری روان‌شناختی (پذیرش و عمل) و پرسشنامه خودکارآمدی عمومی شرر و همکاران در سه نوبت پیش- پس‌آزمون و پیگیری پاسخ داد. آزمودنی‌های گروه آزمایش تحت آموزش درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد به شیوه‌ی گروهی (به‌صورت آموزش و مهارت)، به‌صورت هفته‌ای ۱ جلسه 90 دقیقه‌ای قرار گرفتند ولی در این مدت، به گروه کنترل آموزشی داده نشد. داده‌ها با نرم‌افزار SPSS و با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و سطح معنی‌دار 05/0< p تجزیه و تحلیل آماری شدند. یافته‌ها: تحلیل نتایج نشان داد، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد منجر به افزایش انعطاف‌پذیری روان‌شناختی و خودکارآمدی در زنان مطلقه می‌شود. در مرحله پیگیری تغییرات همچنان پا بر جا مانده است (010/0=P). بحث و نتیجه‌گیری: از درمان مبتنی بر پذیش و تعهد می‌توان جهت افزایش انعطاف‌پذیری روان‌شناختی و خودکارآمدی زنان مطلقه استفاده نمود.  fa_IR
dc.format.extent469
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی ارومیهfa_IR
dc.relation.ispartofمجله مطالعات علوم پزشکیfa_IR
dc.relation.ispartofStudies in Medical Sciencesen_US
dc.subjectانعطاف‌پذیری روان‌شناختیfa_IR
dc.subjectخودکارآمدیfa_IR
dc.subjectدرمان مبتنی بر پذیرش و تعهدfa_IR
dc.subjectروانشناسیfa_IR
dc.titleاثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر انعطاف‌پذیری روان‌شناختی و خودکارآمدی زنان مطلقهfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشي(توصیفی- تحلیلی)fa_IR
dc.contributor.departmentدانشجوی دکتری روانشناسی، گروه روانشناسی، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار، گروه روانشناسی، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایران (نویسنده مسئول)fa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار، گروه روانشناسی، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار، گروه روانشناسی، واحد همدان، دانشگاه آزاد اسلامی، همدان، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار، گروه روانشناسی سلامت، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایرانfa_IR
dc.citation.volume34
dc.citation.issue5
dc.citation.spage290
dc.citation.epage298


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد