مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و واقعیت درمانی بر ترس از ارزیابی منفی دانش‌آموزان دختر دوره دوم مقطع متوسطه

Abstract

زمینه و هدف: وجود داشتن ترس از ارزیابی منفی در این گروه سنی دانش آموزان منجر به افت تحصیلی می­گردد. لذا هدف پژوهش حاضر مقایسه میزان کارایی درمان­ مبتنی بر پذیرش و تعهد و واقعیت درمانی بر ترس از ارزیابی منفی در دانش­آموزان دختر دوره دوم متوسطه بود. روش کار: روش پژوهش نیمه­آزمایشی طرح پیش ­آزمون پس­آزمون با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش را کلیه دانش­آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهر فسا در سال تحصیلی 1401 -1400 تشکیل داد. از این­رواز بین افراد واجد شرایط 45 نفر به صورت در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی و یک گروه کنترل گمارده شدند (هر گروه 15 نفر). برای گروه اول مداخله مبتنی بر پذیرش و تعهد و برای گروه دوم واقعیت درمانی اعمال شد و گروه کنترل هیچ نوع درمانی را دریافت نکردند. داده­های پژوهش با کمک نسخه کوتاه مقیاس ترس از ارزیابی منفی لری(1983)، جمع­آوری؛ و با استفاده از تحلیل کوواریانس و آزمون تعقیبی توکی تجزیه و تحلیل شد. یافته‌ها: یافته­های تحلیل کوواریانس نشان داد که درمان­ مبتنی بر پذیرش و تعهد و واقعیت درمانی به طور معنی­داری ترس از ارزیابی منفی را در مراحل پس­آزمون بهبود بخشیده­اند (01/0>p)؛ هر چند در پس­آزمون بین دو گروه آزمایش، تفاوت معنی­داری مشاهده نشد. نتیجه‌گیری: با توجه به یافته­ها می­توان نتیجه­گیری کرد که این درمان­ها نقش بسزایی در بهبود ترس از ارزیابی منفی، دانش­آموزان دارند لذا با شناسایی و معرفی دانش آموزان به مراکز درمانی و دریافت پروتکل‌های روان درمانی می‌توان سطح سلامت روانی آنها را بهبود بخشید.