نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorکشوری, راحلهfa_IR
dc.contributor.authorحبیبیان, معصومهfa_IR
dc.contributor.authorعسکری, بابی سانfa_IR
dc.date.accessioned1402-06-13T19:01:36Zfa_IR
dc.date.accessioned2023-09-04T19:01:36Z
dc.date.available1402-06-13T19:01:36Zfa_IR
dc.date.available2023-09-04T19:01:36Z
dc.date.issued2023-05-01en_US
dc.date.issued1402-02-11fa_IR
dc.identifier.citationکشوری, راحله, حبیبیان, معصومه, عسکری, بابی سان. (1402). اثربخشی دویدن تناوبی پرشدت همراه با مصرف ویتامین D برسطوح اینترلوکین-10 و پراکسیداسیون لیپیدی در زنان دارای اضافه وزن با کمبود ویتامین D. یک مطالعه کارآزمایی بالینی D. مجله علوم پزشکی رازی, 30(3), 36-47.fa_IR
dc.identifier.issn2228-7043
dc.identifier.issn2228-7051
dc.identifier.urihttp://rjms.iums.ac.ir/article-1-7577-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/1033155
dc.description.abstractزمینه و هدف: کمبود ویتامینD و فقرحرکتی از جمله عوامل مربوط به افزایش التهاب و استرس اکسایشی در شرایط چاقی هستند. هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر دویدن تناوبی پرشدت همراه با مصرف ویتامینD بر سطوح اینترلوکین-10 (IL-10)و شاخص پراکسیداسیون لیپیدی (MDA) در زنان غیر فعال دارای اضافه وزن باکمبود ویتامینD  بود. روش کار: این کارآزمایی بالینی  یک سوکورشده  بر روی  52 زن دارای اضافه وزن با کمبود ویتامینD انجام شد. آزمودنی‌ها پس از انتخاب به روش نمونه گیری دردسترس، بطور تصادفی به گروه های کنترل، تمرین تناوبی، ویتامین D و ترکیبی تقسیم شدند. دویدن تناوبی پرشدت با 12 وهله یک دقیقه‌ای دویدن در شدت 80-90% ضربان قلب حداکثر با یک دقیقه استراحت فعال با شدت 50% ضربان قلب حداکثر، سه جلسه در هفته و طی هشت هفته انجام شد. گروه‌های ویتامینD و ترکیبی، هفتگی 50000 واحد ویتامینD دریافت نمودند. سطوح IL10 و MDA قبل و پس از مداخله‌ها سنجیده شد. تجزیه و تحلیل یافته‌ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 22 در سطح معناداری 05/0>P انجام شد. یافته‌ها: سطوح MDA در گروه‌هـای تمرین تناوبی، ویتامینD و ترکیبی بعد از 8 هفته کاهش و مقادیر IL-10 افزایش معناداری یافت. اما مداخله ترکیبی تاثیر قوی‌تری بر  تغییر سطوح متغیرها در مقایسه با دو مداخله دیگر، داشت. بعلاوه تاثیر دویدن تناوبی پرشدت بر کاهش MDA  بیشتر از مصرف ویتامینD بود (05/0P<). نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد دویدن تناوبی پرشدت و مصرف ویتامینD می‌توانند اثرات حمایتی خود را در افراد اضافه وزن با کمبود ویتامینD، بواسطه کاهش سطوح MDA و افزایش شاخص ضد التهابی IL-10 اعمال نمایند. اگرچه این اثرات با مداخله ترکیبی توسعه یافت ولی دویدن تناوبی پرشدت با کاهش بیشتری در MDA همراه بود.  fa_IR
dc.format.extent0
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله علوم پزشکی رازیfa_IR
dc.relation.ispartofRazi Journal of Medical Sciencesen_US
dc.subjectتمرین تناوبی پرشدتfa_IR
dc.subjectاینترلوکین-10fa_IR
dc.subjectپراکسیداسیون لیپیدیfa_IR
dc.subjectکمبود ویتامین Dfa_IR
dc.subjectفیزیولوژی ورزشfa_IR
dc.titleاثربخشی دویدن تناوبی پرشدت همراه با مصرف ویتامین D برسطوح اینترلوکین-10 و پراکسیداسیون لیپیدی در زنان دارای اضافه وزن با کمبود ویتامین D. یک مطالعه کارآزمایی بالینی Dfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentکارشناس ارشد فیزیولوژی ورزشی، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده علوم انسانی، واحد قائمشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، قائمشهر، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشیار، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده علوم انسانی، واحد قائمشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، قائمشهر، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده علوم انسانی، واحد قائمشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، قائمشهر، ایرانfa_IR
dc.citation.volume30
dc.citation.issue3
dc.citation.spage36
dc.citation.epage47


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد