نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorاسدی, کامرانfa_IR
dc.contributor.authorفلاح خوشقلب, مسعودfa_IR
dc.contributor.authorسیروس, خشایارfa_IR
dc.date.accessioned1402-06-13T17:30:35Zfa_IR
dc.date.accessioned2023-09-04T17:30:40Z
dc.date.available1402-06-13T17:30:35Zfa_IR
dc.date.available2023-09-04T17:30:40Z
dc.date.issued2023-06-01en_US
dc.date.issued1402-03-11fa_IR
dc.identifier.citationاسدی, کامران, فلاح خوشقلب, مسعود, سیروس, خشایار. (1402). مقایسه نتایج بالینی روش‌های درمانی گچ‌گیری و بانداژ در بیماران مبتلا به پیچ‌خوردگی مچ پا: یک مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی‌سازی‌شده. مجله دانشگاه علوم پزشکی گیلان, 32(2), 140-151. doi: 10.32598/JGUMS.32.2.1880.3fa_IR
dc.identifier.issn2008-4048
dc.identifier.issn2008-4056
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.32598/JGUMS.32.2.1880.3
dc.identifier.urihttp://journal.gums.ac.ir/article-1-2483-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/1030854
dc.description.abstractزمینه اقدامات درمانی برای پیچ‌خوردگی مچ پا شامل توصیه‌های مراقبتی، درمان علامتی، بی‌حرکتی مفصل با استفاده از بانداژ و گچ و جراحی ترمیمی است. هدف هدف از مطالعه حاضر مقایسه اثر درمانی بانداژ و گچ‌گیری در درمان پیچ‌خوردگی مچ پاست. روش‌ها این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی تصادفی‌سازی شده بود که بر روی 78 نفر از بیماران مراجعه‌کننده به اورژانس بیمارستان پورسینا با پیچ‌خوردگی مچ پا انجام شده است. در این پژوهش بیمارانی که با تشخیص پیچ‌خوردگی مچ پا به اقدام درمانی نیاز داشتند وارد مطالعه شدند. بیمارانی که معیارهای ورود به مطالعه را داشتند به 2 گروه A (گچ‌گیری) و B (بانداژ) به روش تصادفی ساده تقسیم شدند و بعد از 3، 6 و 12 هفته پس از شروع درمان از‌نظر میزان درد بررسی شدند.  یافته‌ها نتایج نشان داد میزان درد براساس مقیاس دیداری اندازه‌گیری شدت درد بعد از 3 هفته و بعد از 6 هفته در گروه بانداژ میانگین کمتری نسبت به گروه گچ‌گیری دارد و این اختلاف از‌لحاظ آماری معنی‌دار است (0/001>P). معیار مچ پا بعد از 3، 6 و 12 هفته در 2 گروه مورد مطالعه میانگین یکسانی داشت. مدت‌زمان محدودیت فعالیت در گروه گچ‌گیری نسبت به گروه بانداژ به‌صورت معناداری کمتر بود. نتایج درمان از جهت بهبودی کامل، زمان بازگشت به کار و فعالیت و میزان درد ارزیابی شد. نتیجه‌گیری در این مطالعه مشخص شد که درمان به روش گچ‌گیری موجب کاهش روزهای محدودیت فعالیت و برگشت سریع‌تر بیماران به کار و فعالیت روزانه می‌شود. با‌این‌حال، گچ‌گیری محدودیت‌هایی نظیر هزینه بیشتر و همچنین محدود شدن حرکات اندام‌ها دارد. جهت نتیجه منطقی به مطالعات بیشتر با در نظر گرفتن همه جوانب در به‌کارگیری روش‌های بانداژ و گچ‌گیری در پیچ‌خوردگی مچ پا نیاز است.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی گیلانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دانشگاه علوم پزشکی گیلانfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Guilan University of Medical Sciencesen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.32598/JGUMS.32.2.1880.3
dc.subjectپیچ‌خوردگی مچ پاfa_IR
dc.subjectبانداژfa_IR
dc.subjectگچ‌گیریfa_IR
dc.subjectتخصصيfa_IR
dc.titleمقایسه نتایج بالینی روش‌های درمانی گچ‌گیری و بانداژ در بیماران مبتلا به پیچ‌خوردگی مچ پا: یک مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی‌سازی‌شدهfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentگروه اورتوپدی، مرکز تحقیقات اورتوپدی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم‌پزشکی گیلان، رشت، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentگروه اورتوپدی، مرکز تحقیقات اورتوپدی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم‌پزشکی گیلان، رشت، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentگروه اورتوپدی، مرکز تحقیقات اورتوپدی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم‌پزشکی گیلان، رشت، ایران.fa_IR
dc.citation.volume32
dc.citation.issue2
dc.citation.spage140
dc.citation.epage151


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد