ژنوتایپینگ rs61753984(R34X) و rs62643623(Q218X) در بیماران فون ویلبراند تیپ3 با تکنیک تترا ارمز پی سی ار

Abstract

سابقه و هدف: بیماری فون ویلبراند شایع‌ترین اختلال خونریزی دهنده ارثی در جهان است. اندازه بزرگ ژن همراه با تنوع واریانت‌های پاتوژن عامل بیماری، تعیین ماهیت دقیق ژنتیکی آن را دشوار نموده‌است. برخی جهش‌های بی‌معنی در این بیماری از شیوع بالاتری برخوردارند و می‌توان بررسی آن‌ها را به عنوان گام اول در تعیین عامل ژنتیکی بیماری، در نظر گرفت. روش بررسی: در این مطالعه 44 بیمار غیر وابسته مبتلا به فون ویلبراند تیپ 3 بررسی شدند. برای تعیین جهش‌های نقطه‌ای rs61753984 and rs62643623، از تکنیک PCR tetra ARMS استفاده شد. سپس تکنیک ARMS-PCR با همان پرایمرها انجام و نهایتا در موارد موتانت، تایید با تکنیک توالی یابیSanger انجام شد. یافته­ها: در ژنوتایپینگ rs61753984، دو بیمار باندهای 248bp و 181bp نشان دادند که موید ژنوتایپ هوموزیگوت موتانت است. در سایر موارد باندهای 248bp 121bp دیده شد. در ژنوتایپینگ rs62643623، یک بیمار باندهای 378bp و 260bp نشان داد که موید ژنوتایپ هوموزیگوت موتانت است. در سایر موارد باندهای 378bp 168bp دیده شد. نتایج تست ARMS-PCR مشابه tetra ARMS-PCR بود. نهایتا نتایج با تعیین توالی Sanger تایید شد. نتیجه­گیری: برخی جهش‌های نقطه‌ای از جمله جهش‌های نقاط داغ آرژینین، در بیماری فون ویلبراند از شیوع بیشتری برخوردارند. در اغلب مطالعات، برای بررسی این واریانت‌ها از تکنیک PCR-RFLP استفاده شده است. در مطالعه حاضر برای این واریانت‌ها، تکنیک tetra ARMS-PCR بکار رفت. و به عنوان تکنیکی آسان، مقرون به صرفه و قابل اعتماد پیشنهاد شد. در مواردی‌ که این واریانت‌ها شایع به عنوان عامل بیماری تعیین نشود، روش‌های پیشرفته مولکولی باید به‌ کار گرفته شوند.