مدل‌سازی و تحلیل شدت تصادفات با علت تامه عدم توجه به جلو در دوران محدودیت‌های تردد کرونا با رگرسیون لجستیک

Abstract

تصادفات رانندگی یکی از عامل­های اصلی مرگ در جهان محسوب می­شود. آمارهای تصادفات نشان می­دهد که عدم توجه به جلو بیشترین علل تامه تصادفات می­باشد. از زمان شیوع کووید-۱۹، سیاست‌های محدودیت سفر که به در شهرهای جهان اتخاذ شد، نقش عمیقی در تغییر الگوهای سفر ایفا کرد. یکی از عواملی که در سال‌های اخیر بر رفتار ترافیکی تأثیرگذار بود، همه­گیری کرونا بود. از همین‌رو محدودیت­هایی برای تردد­ها وضع شد و رفتارهای ترافیکی متأثر بر آن بود. منع تردد سبب استفاده بیش از حد کاربران راه برای برقراری ارتباط به وسیله­ اپلیکیشن­های ارتباطی در گوشی­های همراه گشت. بررسی عدم توجه به جلو در کنار دیگر عوامل تأثیرگذار در شدت تصادفات، با استفاده از مدل­های شدت تصادفات بر حسب پارامتر مؤثر در آن، امکان‌پذیر است. در این مقاله تصادفات درون‌شهری با علت تامه عدم توجه به جلو در طی دوران همه‌گیری کرونا با استفاده از رگرسیون لجستیک و اطلاعات مربوط به سال­های ۱۳۹۷ تا ۱۴۰۱ در سه بازه زمانی ۲۰ ماه قبل از شیوع کرونا، ۲۰ ماه حین همه­گیری کرونا و ماه­های اعلام پایان کرونا و برداشتن منع­ تردد­ها مورد تحلیل قرار گرفت. مدل نهایی نشان می­دهد که متغیرهای مستقل روز چهارشنبه، رانندگان مرد مقصر بالای 60 سال، نحوه برخورد جلو به جلو و وسیله ‌نقلیه مقصر پراید سبب افزایش احتمال وقوع تصادف فوتی یا جرحی نسبت به تصادف خسارتی می­شوند. متغیرهایی با ضرایب منفی (ساعت 6 تا 21، شرایط سطح راه خشک، آب و هوای صاف و وضعیت روشنایی روز) سبب کاهش احتمال وقوع تصادف فوتی یا جرحی نسبت به تصادف خسارتی می­شوند.