مقاله علمی – پژوهشی:‌ اثرات افزودن سطوح مختلف سلنیوم در جیره غذایی بررشد، بازماندگی و ترکیب شیمیایی لاشه قزل‌آلای رنگین‌کمان (Oncorhynchus mykiss)

Abstract

دراین تحقیق تاثیر سطوح مختلف سلنیوم در جیره غذایی بر رشد بازماندگی و ترکیب شیمیایی بافت عضله ماهی قزل‌‌آلای رنگین‌‌کمان (Oncorhynchus mykiss) با میانگین وزنی 57/0±80 گرم در مدت 60 روز مورد بررسی قرار گرفت. 320 عدد ماهی به صورت تصادفی در 12 مخزن فایبر گلاس 1500 لیتری توزیع شدند. سلنیوم در چهار سطح، بدون سلنیوم (شاهد)، 5/0 (تیمار 1)، 5/1 (تیمار 2) و 3 (تیمار 3) میلی‌گرم بر کیلوگرم به جیره غذایی افزوده و ماهیان به مدت 6 هفته تغذیه شدند. نتایج نشان داد نرخ رشد ویژه، درصد افزایش وزن بدن، میانگین رشد روزانه و ضریب تبدیل غذایی در تیمار تغذیه شده با جیره حاوی 3 میلی‌‌گرم در کیلوگرم سلنیوم اختلاف معنی‌داری با شاهد داشتند (05/0p<). شاخص بقاء در تیمارهای مورد بررسی با گروه شاهد اختلاف معنی‌داری نداشت (05/0p>). تأثیر افزودن سلنیوم بر ترکیب شیمیایی نشان‌دهنده اختلاف معنی‌داری در میزان پروتئین لاشه بود (05/0p<). بیشترین مقدار مربوط به تیمار 4 (57/0±20/18 درصد) وکمترین مقدار مربوط به گروه شاهد 16/0±47/16 درصد بود. در تیمارهای تغذیه شده با سلنیوم کاهش مقدار چربی لاشه مشاهده شد که با گروه شاهد اختلاف معنی‌دار داشتند (05/0p<). رطوبت و خاکستر در گروه شاهد با سایر تیمارها اختلاف معنی‌داری نداشت (05/0p>). بالاترین تاثیر سلنیوم بر رشد مربوط به تیمار 4 (3 میلی‌‌گرم بر کیلوگرم سلنیوم) بود، اما اختلاف معنی‌داری با تیمار 3 (5/1 میلی‌گرم بر کیلوگرم سلنیوم) نداشت (05/0p>). در مجموع، نتایج این تحقیق نشان‌دهنده تأثیر مثبت افزودن 3 میلی‌گرم بر کیلوگرم سلنیوم به غذا بر شاخص‌های رشد و بهبود ترکیب شیمیایی لاشه بود.