نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorزمانی, بتولfa_IR
dc.contributor.authorمروجی, سید علیرضاfa_IR
dc.contributor.authorاصالت منش, کمالfa_IR
dc.contributor.authorپیروز مند, احمدfa_IR
dc.contributor.authorکلبه داری, الهامfa_IR
dc.date.accessioned1402-04-24T17:10:28Zfa_IR
dc.date.accessioned2023-07-15T17:10:28Z
dc.date.available1402-04-24T17:10:28Zfa_IR
dc.date.available2023-07-15T17:10:28Z
dc.date.issued2023-03-01en_US
dc.date.issued1401-12-10fa_IR
dc.identifier.citationزمانی, بتول, مروجی, سید علیرضا, اصالت منش, کمال, پیروز مند, احمد, کلبه داری, الهام. (1401). بررسی ارتباط سطح سرمی اینترلوکین 6 و پروتئین واکنشی حاد با درگیری ریه در بیماران با اسکلروز سیستمیک پیشرونده. دوماه نامه علمي ـ پژوهشي فيض, 27(2), 944-952.fa_IR
dc.identifier.issn1029-7855
dc.identifier.issn2008-9821
dc.identifier.urihttp://feyz.kaums.ac.ir/article-1-4727-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/1007851
dc.description.abstractسابقه و هدف:اسکلروز سیستمیک (SSc) یک اختلال بافت همبند با تجمع بیش از حد کلاژن در پوست و اندام های داخلی است. بیماری بینابینی ریه (ILD)  یک تظاهر دیررس در SSc می باشد و سیتوکین ها در آسیب شناسی این بیماری نقش دارند. هدف این مطالعه تعیین ارتباط بین سطح سرمی اینترلوکین 6 و پروتئین واکنشی حاد (CRP) با درگیری ریوی  SScاست. مواد و روش ها:این مطالعه مورد- شاهدی بر روی دو گروه 30 نفره SSc  با  و بدون درگیری ریه صورت گرفت . پس از کسب رضایت آگاهانه، اطلاعات دموگرافیک ، یافته های رادیوگرافی و سی تی اسکن سینه، یافته های اکوکاردیوگرافی ، فشار شریان ریوی و سطح سرمی اینترلوکین 6  و CRP نیز ثبت گردید. سپس با آزمون های Mann-Whitney، کای دو و آزمون دقیق فیشر مورد  تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج:در این مطالعه میانگین سن گروه مورد و شاهد به ترتیب 3/9 ± 5/52 و 7/9 ± 9/43 سال بود (001/0p =). مدت زمان ابتلا بیماری در مورد و شاهد به ترتیب 4/6 ± 6/11 و 2/4 ± 4/7 سال بود(002/0p =  ). سطح سرمی اینترلوکین 6 در مورد و شاهد به ترتیب 4/95 ± 1/73 و 6/83 ± 7/46 پیکوگرم بر میلی لیتر بود (267/0p=). سطح سرمی اینترلوکین 6 در بیماران مذکر در گروه مورد در مقایسه با گروه کنترل (007/ 0 p= ) به طور قابل توجهی بالاتر بود. سطح  CRP و فشار پولمونر در گروه مورد بالاتر بود (به ترتیب 01/0p =  و 001/>0p ) . رادیوگرافی سینه در7/66%  گروه مورد الگوی رتیکولوندولار و در 3/93% گروه شاهد نرمال بود(001/0 p>). میزان EF در بیماران گروه مورد در مقایسه با گروه شاهد به طور قابل توجهی پایین تر بود (001/ 0p =) نتیجه گیری:در بیماران SSc  با درگیری ریوی غلظت سرمی اینترلوکین 6 بالاتر از افراد بدون درگیری ریوی میباشد گرچه از لحاظ آماری معنی دار نبود. همچنین سطح CRP و فشار شریان پولمونر در بررسی درگیری ریه کمک کننده هستند.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی کاشانfa_IR
dc.relation.ispartofدوماه نامه علمي ـ پژوهشي فيضfa_IR
dc.relation.ispartofFeyz Journal of Kashan University of Medical Sciencesen_US
dc.subjectاسکلروز سیستمیکfa_IR
dc.subjectبیماری بینابینی ریهfa_IR
dc.subjectاینترلوکین 6fa_IR
dc.subjectفشار شریان پولمونرfa_IR
dc.subjectCRPfa_IR
dc.subjectعمومىfa_IR
dc.titleبررسی ارتباط سطح سرمی اینترلوکین 6 و پروتئین واکنشی حاد با درگیری ریه در بیماران با اسکلروز سیستمیک پیشروندهfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentدانشکده پزشکیfa_IR
dc.contributor.departmentدانشکده پزشکیfa_IR
dc.contributor.departmentدانشکده پزشکیfa_IR
dc.contributor.departmentدانشکده پزشکیfa_IR
dc.contributor.departmentدانشکده پزشکیfa_IR
dc.citation.volume27
dc.citation.issue2
dc.citation.spage944
dc.citation.epage952


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد