ترجمان دانش در دانشگاه‌ علوم‌پزشکی کاشان؛ دیدگاه اعضای هیأت‌علمی

Abstract

سابقه و هدف: فاصله بین پژوهش و عمل، جزو یکی از چالش‌های مهمّ نظام سلامت به‌حساب می‌آید. یک پاسخ احتمالی به این چالش «ترجمان دانش» است. این تحقیق با هدف بررسی وضعیت ترجمان دانش در دانشگاه علوم‌پزشکی کاشان در سال ۱۴۰1 طراحی و انجام شد. مواد و روش‌ها: این مطالعه مقطعی در سال 1401 روی یک نمونه 114 نفری از اعضای هیأت‌علمی دانشگاه علوم‌پزشکی کاشان به‌روش نمونه‌گیری دردسترس انجام گرفت. ابزار پژوهش، پرسشنامه ترجمان دانش بود که توسط کمیته ترجمان دانش دانشگاه علوم‌پزشکی تهران طراحی و تأیید اعتبار شده بود. داده‌های جمع‌آوری‌شده ازطریق نرم‌افزار SPSS و با استفاده از آزمون‌های تی‌ تک‌نمونه‌ای، تی مستقل، تحلیل واریانس، یومن ویتنی و اندازه‌گیری مکرر مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفتند. نتایج: میانگین نمره کلّ ترجمان دانش، 0/54±2/73 و هریک از ابعاد نیازسنجی مخاطبان، تولید و کاربرد دانش به‌ترتیب 0/65±2/68، 0/59±2/82 و 0/57±2/67 به‌دست آمده است که اختلاف معناداری با حدّ متوسط 3 دارند. بُعد «کاربرد دانش» کمترین و بُعد «تولید دانش» بیشترین میانگین را به‌خود اختصاص دادند. همچنین بین میانگین امتیاز کلی ترجمان دانش و هریک از ابعاد آن با جنس، جایگاه شغلی، نوع گروه، سابقه خدمت، سطح تحصیلات، شرکت در کارگاه‌های آموزش ترجمان دانش و تعداد طرح پژوهشی اعضای هیأت‌علمی موردمطالعه اختلاف آماری معناداری وجود نداشت. نتیجه‌گیری: نتایج نشان می‌دهد که وضعیت ترجمان دانش در دانشگاه علوم‌پزشکی کاشان کمتر از سطح متوسط می‌باشد و تا سطح مطلوب فاصله دارد. بنابراین اقداماتی جهت تسهیل فرآیند ترجمان دانش در دانشگاه و بهبود شرایط آن ضروری می‌باشد.