بررسی صحت تشخیصی ارزیابی هدفمند سونوگرافی بیماران ترومایی (FAST) در مقایسه با سی تی اسکن در بیماران با ترومای خالص بلانت شکم

Abstract

سابقه و هدف: استفاده از FAST در ترومای بلانت شکم مزایا و معایب مختلفی دارد. با توجه به اهمیت تشخیص به موقع تروماهای بلانت شکم این سوال مطرح می‌باشد که آیا می‌توان تنها با انجام FAST در اورژانس این بیماران را مدیریت نمود؟ لذا این پژوهش با هدف مقایسه صحت تشخیصی FAST با CT-Scan در بیماران با ترومای بلانت شکم انجام گردید. مواد و روش‌­ها: این مطالعه مقطعی بر روی 400 بیمار با ترومای بلانت شکم مراجعه کننده به اورژانس بیمارستان‌های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی کرمان در سال 1399 انجام شد. دستیابی به اطلاعات از طریق بررسی پرونده‌های پزشکی بیماران صورت گرفت. نتایج FAST با نتایج سی تی اسکن شکم و لگن (به عنوان استاندارد طلایی)، لاواژ تشخیصی پریتوئن (Diagnostic Peritoneal Lavage= DPL) و نتایج لاپاراتومی (به عنوان استاندارد طلایی در صورت نامشخص بودن نتایج CT-Scan) مقایسه گردیدند و حساسیت، ویژگی، ارزش اخباری مثبت و منفی و دقت آن مشخص گردید. یافته‌ها: میانگین سن شرکت کنندگان برابر 10/44±36/27 سال بود. 72/5% آن‌ها مرد بودند. شایع‌ترین ارگان درگیر کبد (%73) بود. حساسیت، ویژگی، ارزش اخباری مثبت، ارزش اخباری منفی و دقت FAST به ترتیب برابر با 75/1 (79/6-73/4)، 91/7 (94/7-89/4)، 94/1 (96/3-92/7)، 77/2 (7/6-75/79) و 83/7 (85/5-80/3) بود. همچنین نسبت شانس FAST در تشخیص مایع آزاد برابر با 1335/3، آسیب ارگان‌های داخل شکمی برابر با 7/53 و برای کل موارد برابر با 28/9 بود. نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه نشان داد که سونوگرافی FAST در اورژانس روش مناسبی برای تشخیص مایع آزاد داخل شکمی به دنبال ترومای بلانت بوده اما نمی‌تواند به خوبی محل آسیب را تشخیص دهد.