ضرورت پایش و کنترل بیلان آب و نمک در منطقه توسعه ریشه‌های نیشکر در بخشی از اراضی میانی استان خوزستان

Abstract

با توجه به خاک­های شور بخش میانی استان خوزستان و نیز خاک­های آبشویی شده که استعداد شور شدن را دارا می­باشند، برنامه آبیاری و یا درصدی از آب آبیاری که به صورت نفوذ عمقی از ناحیه ریشه­ها خارج می­شود، باید به گونه­ای تنظیم شود که پس از بهسازی خاک، تعادل مطلوبی از نقطه نظر شوری خاک در منطقه رشد ریشه­ها به وجود آید. در این پژوهش، بیلان آب و نمک در منطقه توسعه ریشه­ها در خاک­های اختصاص یافته به کشت نیشکر بررسی شد. مقادیر تغییرات انبارش شوری، میزان غلظت اولیه و ثانویه نمک­ها در محدوده توسعه ریشه­ها و میزان هدایت الکتریکی عصاره اشباع خاک در ماه­های مختلف سال زراعی با توجه به بافت خاک، آب خالص و ناخالص مورد نیاز، تراوشات عمقی و قابلیت هدایت الکتریکی آب آبیاری با استفاده از معادلات تجربی محاسبه شد. نتایج نشان داد که هدایت الکتریکی عصاره اشباع خاک محاسبه شده، دارای دامنه تغییراتی بین 59/2 و 26/2 دسی­­زیمنس بر متر می­باشد که با پذیرفتن 10% کاهش محصول، کمتر از حداکثر مجاز تعیین شده یعنی 4/3 دسی­زیمنس بر متر است و نهایتاً این که در اراضی مورد مطالعه، با توجه به بافت سنگین خاک و کیفیت آب آبیاری امکان کاهش شوری تا حد مطلوب برای کشت نیشکر امکان­پذیر بوده و می­توان شوری خاک را مدیریت نمود.