راهکارهای ارتقاء امنیت در حاشیه‌نشینی کلانشهرها

Abstract

امروزه گسترش بی‌رویه حاشیه‌نشینی به یکی از معضلات عمده و اساسی در امر مدیریت شهری تبدیل شده است که نمی‌توان نسبت به آن بی‌تفاوت بود. حاشیه‌نشینی پدیده‌ای شهری است که همگام با افزایش رشد جمعیت، با هدف بهره‌گیری از امکانات شهری، با مهاجرت‌های روستاـ شهری شکل گرفته و گسترش یافته است. حاشیه‌نشینی به‌عنوان برهم زننده تعادل فیزیکی شهرها، نشان‌دهنده توسعه ناموزون شهری و منطقه‌ای بوده و دغدغه بسیاری از جامعه‌شناسان، اقتصاددانان، برنامه‌ریزان و طراحان شهری و معماران است. این پژوهش با روش توصیفی-تحلیلی، مبتنی بر مطالعات کتابخانه‌ای و اسنادی به مطالعه و بررسی مسائل مناطق حاشیه‌نشین و تأثیر آن بر احساس امنیت و سایر آسیب‌های مرتبط با حاشیه‌نشینی می‌پردازد. با کنکاش در نظریات ارائه شده توسط اندیشمندان و استخراج راهکارها و راهبردهای امنیتی قابل استفاده در حاشیه شهرها، راهکارها و سیاست‌هایی در ارتقاء احساس امنیت در این مناطق پیشنهاد می‌شود. اقداماتی چون خروج اراذل از این محدوده‌ها، جلب توجه ساکنان، احداث کاربری‌های مناسب و مورد نیاز ساکنان، ارتقاء مشارکت مردمی، استقرار کانون‌های فرهنگی- آموزشی، توزیع عادلانه خدمات و تشکیل نهادهای اجتماعی و غیره می‌تواند در این امر راهگشا باشد.