بررسی رویکرد طراحی محیطی به جهت افزایش سطح امنیت و کاهش نزاع‌های خیابانی (مطالعه موردی: منطقه حصارک پایین کرج)

Abstract

امنیت از مهمترین توقعات برای زندگی مطلوب در شهرهاست؛ احساس امنیت اجتماعی از مؤلفههای عمومی سرزندگی محسوب میشود. فقدان احساس امنیت شهروندان در فضاهای باز عمومی شهرها بالاخص فضاهای عمومی، موجب کاهش سرزندگی در شهر میشود. امروزه کمتر به ظرفیت بالقوه مناطق شهری در کاهش و یا جلوگیری از جرائم توجه می‌شود. یکی از عوامل که پویایی و جذابیت شهر را تضمین می‌کند قابلیت استفاده از فضاهای عمومی در شهر است. به‌طور کلی فضاهای عمومی شهری علاوه بر آنکه بیشترین ارتباط را با شهروندان و محیط زندگیشان دارند، نقش بسزایی نیز در ایجاد هویت بخشی و برقراری احساس آرامش در شهرها ایفا میکنند. ما در این پژوهش به الگویی جهت نگرش بهتر به مؤلفه‌های طراحی محیطی در افزایش امنیت و راهکارهای رسیدن به این امنیت از طریق طراحی می‌رسیم؛ در حقیقت هدف نهایی پژوهش، افزایش امنیت فضاهای شهری در حصارک پایین کرج، با تأکید بر افزایش امنیت اجتماعی شهروندان می‌باشد. روش اصلی این تحقیق بر پایه رویکرد تعاملی و اخذ نظرات شهروندان استفاده کننده از فضاهای شهری و در چهارچوب روش تحقیق توصیفی تحلیلی بوده است، در تمام فرآیند تحقیق، ارزیابی بر اساس نتایج پرسشنامههای توزیع شده در محدوده مطالعات میدانی صورت گرفته است. طی این تحقیق سعی شده از شاخصها و ابزارهای اندازهگیری احساس امنیت و آرامش در کالبد فضاهای شهری استفاده شود؛ نتیجه پژوهش نشان می‌دهد که در طراحی باید سعی کنیم محیط‏هایی تأثیرپذیر طراحی کنیم، که انتقال از حالت تفکیکی به حالت باهم بودن و احساس امنیت بیشتر را میسر سازد؛ به بیان دیگر حالت خلوت فرآیندی متغیراست، باید به افراد محیط‏هایی ارائه کنیم که با تمایلات متغییر آنها به تماس داشتن یا نداشتن با دیگران سازگار باشند و احساس امنیت بیشتری داشته باشند.