آسیب شناسی اعتیاد پدر بر کج رفتاری و ناهنجاری های فرزندان

Abstract

آسیب­های اجتماعی، نوعی بی­سازمانی است که به شکل مستمر و فزاینده­ای ارزش­های محوری جامعه را مورد چالش قرار می­دهد، در بستر اجتماعی متأثر از اختلال کارکردی در نظم اجتماعی و نابرابری در ابعاد فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی است که در عمق، مسائل اساسی نظیر تورم، بیکاری و فقر را تولید و در سطح، انحرافات اجتماعی را در حوزه امنیت عمومی باز تولید می­کند. هدف این مقاله مطالعه آسیب­های اجتماعی و کج­رفتاری فرزندان است. خانواده‌موثرترین‌عامل‌انتقال‌فرهنگ‌و رکن‌بنیادی‌جامعه‌است‌که‌در شرایط‌مختلف‌در تاثیر و تاثر متقابل‌با فرهنگ‌و عوامل‌اجتماعی‌است‌. انسان­ها در خانواده‌به‌هویت‌و رشد شخصیتی‌دست‌می‌یابند و در خانواده‌های‌سالم‌و رشید به‌تکامل‌معنوی‌و اخلاقی‌نایل‌می‌شوند. لذا خانواده‌عامل‌کمال‌بخشی‌، سکونت‌، آرامش‌و بالندگی‌به‌اعضای‌خویش‌است‌که‌در تحولات‌اساسی‌جوامع‌نقش‌عمده‌­ای‌ایفا می‌کند. والدینی که‌معتاد هستند، در تربیت‌فرزندانی‌سالم‌ناکام‌می‌مانند. پدری‌که‌خود معتاد‌است‌در ایفای‌نقش‌پدری‌و تربیتی‌خود ناتوان‌می‌ماند و نمی‌تواند فرزندانی‌تربیت‌نماید که‌هنجارهای‌دینی‌و اجتماعی‌را پذیرفته‌باشند. اگر او‌از آرامش‌روحی‌لازم‌برخوردار نباشد نمی‌تواند در محیط‌خانواده‌نقش‌تربیتی‌خود را نسبت‌به‌فرزندان‌به خوبی‌ایفا کند. کجرو شدن‌فرزندان‌دور از انتظار نخواهد بود. در این مقاله با استفاده از روش اسنادی و استفاده از نظریات زیگموند فروید و ادوین ساترلند، سعی شده است که تاثیر اعتیاد پدر بر کج­روی فرزندان مورد بررسی قرار گیرد.