تاثیر افزودن پروبیوتیک های تجاری در سیستم بیوفلاک: بررسی کیفیت آب، عملکرد رشد و تغذیه و ترکیبات بیوشیمیایی بدن ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio)

Abstract

این پژوهش به ­منظور ارزیابی تاثیر سطوح مختلف سوسپانسیون باسیلوس های پروبیوتیکی (آکوا 1 و 2) بر پارامترهای کیفی آب، عملکرد رشد و تغذیه و همچنین ترکیبات بیوشیمیایی بدن بچه ماهی کپور معمولی (<em>Cyprinus carpio</em>) انجام شد. در مجموع تعداد 450 قطعه بچه ماهی (میانگین وزن اولیه 0/59±2/09 گرم) در 5 گروه آزمایشی (هر تیمار دارای 3 تکرار) به­مدت 40 روز به ­طور تصادفی توزیع شدند. جیره غذایی و بیوفلاک در همه تیمارها یکسان بود و فقط سطوح استفاده از پروبیوتیک متغییر بود. دو سطح باسیلوس پروبیوتیک و یک شاهد طراحی که شامل پروبیوتیک با مقادیر صفر (شاهد)، آکوا-1: 10⁸× 1/5 (T1) و 10⁸× 3 (T2) و همچنین آکوا-2: 10⁸× 1/5 (T3) و 10⁸×3 (T4) تلیقح شده در محیط پرورش بودند. در انتهای دوره پرورش، میانگین پارامترهای رشد و تغذیه در کلیه ­ی تیمارهای پروبیوتیکی افزایش معنی­ داری در مقایسه با تیمار شاهد داشت. نتایج نشان داد که بیشترین و کمترین وزن نهایی بدن به­ ترتیب در تیمار T4 (9/31±1/52 گرم) و شاهد (0/78±6/67 گرم) به ثبت رسید. بیشترین و کمترین میزان پروتئین و چربی بدن در تیمار T1 به­دست آمد. آنالیز کیفی آب در روزهای 6، 23 و 40 انجام شد. نتایج نشان داد که در روز 40­ام، غلظت آمونیاک بین تیمار شاهد و تیمارهای آزمایشی تفاوت آماری معنی­ دار نداشت (0/05>P) درحالی­ که غلظت نیترات تغییر یافت. براساس نتایج باسیلوس­ های پروبیوتیکی به میزان 10⁸×3 در تیمار T4 بر شاخص ­های رشد و تغذیه ماهی کپور معمولی در سیستم بیوفلاک تاثیر مثبت داشت اما بر آمونیاک آب تاثیری نداشت.