نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorعسکرپور, وحیدfa_IR
dc.contributor.authorتیرانداز لاله‌زاری, آرشfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-08T20:55:21Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-29T20:55:21Z
dc.date.available1399-07-08T20:55:21Zfa_IR
dc.date.available2020-09-29T20:55:21Z
dc.date.issued2019-12-22en_US
dc.date.issued1398-10-01fa_IR
dc.date.submitted2019-09-11en_US
dc.date.submitted1398-06-20fa_IR
dc.identifier.citationعسکرپور, وحید, تیرانداز لاله‌زاری, آرش. (1398). تحلیل ژئوماتیک زمین‌سیمای مرگ در عصر آهن قاراداغ مرکزی؛ آذربایجان، شمال‌غربی فلات ایران‌. هنر و تمدن شرق, 7(26), 31-40. doi: 10.22034/jaco.2019.200933.1114fa_IR
dc.identifier.issn2345-6612
dc.identifier.issn2345-6620
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22034/jaco.2019.200933.1114
dc.identifier.urihttp://www.jaco-sj.com/article_103490.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/98990
dc.description.abstractدر این مقاله زمین‌سیمای مرگ عصرآهن در ناحیه قاراداغ مرکزی آذربایجان شرقی مطالعه می‌شود. ناحیه کوهستانی قاراداغ مرکزی در گروه اقلیم‌های صعب نیمه‌خشک طبقه‌بندی می‌شود این ناحیه در دوران پیش‌ از تاریخ یکی از معابر اصلی دسترسی شرق دریاچه ارومیه به قفقاز جنوبی بوده است. بر اساس شواهد حاصل از بررسی‌های باستان‌شناختی، در این ناحیه در طی عصرآهن بیش از همه با نظام‌های معیشتی غیروابسته به سکونتگا‌ه‌های پایدار مواجه هستیم که به استثنای قبور و برخی شواهد سکونت موقت، به ‌ندرت شواهد مادی چندانی از خود برجای نگذاشته‌اند. ویژگی‌های بوم‌شناختی و فقرخاک‌های مناسب برای کشاورزی از شکل‌گیری و توسعه نظام‌های سکونتگاهی در این ناحیه جلوگیری کرده است. مجموعه آثار باستان‌شناختی این ناحیه، بر اساس گونه‌شناسی قطعات سفالی و شکل قبور، در افق دوره آهنI-II قرارمی‌گیرد. زمین‌سیمای مرگ به پژوهش در زمینه نسبت بین شواهد تدفینی و زمین‌سیمای جغرافیایی در زمینه‌های اجتماعی و ایدئولوژیک می‌پردازد. نکته‌ای که در نسبت میان قبور باستانی و محیط بیش از همه اهمیت دارد، تصادفی نبودن مکان‌گزینی آن‌ها است. در این زمینه، با بهره‌گیری از نظام اطلاعات جغرافیایی می‌توان منطق حاکم بر پراکنش قبور این ناحیه را روشن ساخت و به تفسیر آن‌ها از منظر اجتماعی و ایدئولوژیک اقدام کرد. در راستای نیل به این مقصود، اطلاعات محیطی و فرهنگی قبور و محوطه‌های محصور این ناحیه مطالعه و مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت. مهمترین شاخصه پراکنش قبور در زمین‌سیمای مرگ این ناحیه، آن باشد که هر یک از گونه‌های مختلف این قبور را، گروه‌های قومی-اجتماعی متفاوتی علامت‌گذاری کرده است.fa_IR
dc.format.extent1371
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherپژوهشکده هنر، معماری و شهرسازی نظرfa_IR
dc.publisherNazar Research Centeren_US
dc.relation.ispartofهنر و تمدن شرقfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Art and Civilization of the Orienten_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22034/jaco.2019.200933.1114
dc.subjectزمین‌سیمای مرگfa_IR
dc.subjectعصرآهنfa_IR
dc.subjectقاراداغ مرکزیfa_IR
dc.subjectپراکنش باستان‌شناختیfa_IR
dc.subjectتحلیل ژئوماتیکfa_IR
dc.titleتحلیل ژئوماتیک زمین‌سیمای مرگ در عصر آهن قاراداغ مرکزی؛ آذربایجان، شمال‌غربی فلات ایران‌fa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentباستان‌شناس آزادfa_IR
dc.citation.volume7
dc.citation.issue26
dc.citation.spage31
dc.citation.epage40
nlai.contributor.orcid0000-0002-5027-0987


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد