جستاری درباره واژه «نظر»

Abstract

امروزه واژه نظر و هم‌خانواده های آن مانند نظرگاه، منظر و منظره با بسامد زیاد در زبان فارسی مورد استفاده قرار می‌گیرند. پس از انتخاب واژه منظر به عنوان برابر‌نهادِ واژه انگلیسی لنداسکیپ<br /> <span lang="EN"> (</span><br /> <span style="font-family: Times New Roman;">Landscape</span><span style="font-family: B Nazanin;">)<span lang="FA">پیگیری ریشه‌های زبان‌شناختی آن و کشف نسبت آن با واژه نِگر فارسی با عنایت به سابقه منظرین تمدن ایرانی، مورد توجه برخی از زبان شناسان و متخصصان رشته معماری منظر قرار گرفت. به نظر می‌رسد شباهت ظاهری و معنایی این دو واژه، اصلی‌ترین دلیل تقریب این دو کلمه است به نحوی که برخی از زبان شناسان متاخر، به مُعَرّب بودن این واژه اشاره کرده‌اند. بررسی ریشه های واژه نِگَر در متون فارسی باستان و میانه و همچنین در متون زبان شناسی فارسی از یک طرف و ریشه یابی کلمه نَظر در خانواده زبان های سامی از دیگر سو نشان می‌دهد این دو واژه به دو دنیای متفاوت زبان- فرهنگ تعلق دارند و در این میان، واژه نَظر از اصیل ترین واژگان زبان‌های سامی است و به طورکلی کهن‌تر از آن است که در گروه معربات جای بگیرد. از دو واژه منظر و منظره از ریشه واژه نَظَر عربی در ادبیات فارسی فراوان استفاده شده است و جستجو در منابع لغت و صرفِ زبان عربی نشان می‌دهد برخلاف تصور نسبتاً رایج که کلمه مَنظَره را از برساخته های فارسی زبانان می‌دانند، این واژه نیز عربی است و قابل توجه آنکه در سرآغاز سرایش شعر به زبان فارسی دری، واژه منظره در ابتدا و سپس منظر در دیوان شعرای پارسی‌گو برای بیان معنایی مورد استفاده قرار گرفته که در معماری و تمدن ایرانی مسبوق به سابقه بوده است. </span></span>