بررسی تأثیر استفاده از جیره غذایی حاوی زئولیت، بر شاخص های رشد و بازماندگی بچه ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio)

Abstract

این آزمایش به مدت شش هفته ودر مرکز تکثیر و پرورش ماهیان استخوانی مرکز سیجوال بندرترکمن در استان گلستان انجام گرفت. آزمایشات در 4 تیمار و 3 تکرار بصورت زیر انجام گرفت: تیمار1: تیمار شاهد (بدون زئولیت)، تیمار2 : 3%وزن غذا زئولیت، تیمار 3: 6% وزن غذا زئولیت، تیمار 4: 9% وزن غذا زئولیت. میزان غذادهی بر اساس 10 درصد وزن بدن کل بچه ماهیان یک تکرار، در روز صورت گرفت. در طول مدت پرورش میزان اکسیژن محلول برابر ppm6-5/5، دمابرابر2andplusmn;26درجه سانتی گراد و pHدر طول آزمایش برابر 8-5/7 اندازه گیری گردید. بچه ماهیان کپور در طول دوره آزمایش با غذای SFCکه دارای رطوبت 7/8%، خاکستر 2/11%، پروتئین 32% و چربی 5/10% بود تغذیه شدند. تجزیه و تحلیل داده ها و رسم نمودارها به ترتیب توسط نرم افزارهای SPSS 13 وExcel 2003 انجام شدنتایج بدست آمده از این تحقیق نشان داد که بین تیمارهای مورد بررسی از نظر وزن و طول بدن بچه ماهیان اختلاف معنی دار آماری مشاهده می گردد (pandlt; 0.05). بطوریکه بیشترین افزایش وزن و طول و بیشترین مقدار ضریب رشد (GR)، ضریب رشد ویژه (SGR)و درصد افزایش وزن بدن(BWI) را بچه ماهیان کپور در تیمار 3 و با 6 درصد زئولیت در جیره غذایی روزانهو کمترین مقدار این شاخص ها را هم در تیمار شاهد داشتند. ضمن این که هیچ گونه اختلاف معنی داری در میزانFCR (ضریب تبدیل غذایی)، CF(ضریب چاقی) و درصد بازماندگی مشاهده نشد (pandgt;0.05). نتایج نشان داد که استفاده از 6 درصد زئولیت در جیره غذایی روزانه باعث رشد بهتر در ماهی کپور می گردد.