نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorنقیب زاده, آرتمیسfa_IR
dc.contributor.authorرشیدلمیر, امیرfa_IR
dc.contributor.authorخواجه ای, رامبدfa_IR
dc.contributor.authorزارعی, مهدیfa_IR
dc.contributor.authorصفی پور افشار, اکبرfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-08T20:54:17Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-29T20:54:17Z
dc.date.available1399-07-08T20:54:17Zfa_IR
dc.date.available2020-09-29T20:54:17Z
dc.date.issued2019-11-22en_US
dc.date.issued1398-09-01fa_IR
dc.date.submitted2019-04-25en_US
dc.date.submitted1398-02-05fa_IR
dc.identifier.citationنقیب زاده, آرتمیس, رشیدلمیر, امیر, خواجه ای, رامبد, زارعی, مهدی, صفی پور افشار, اکبر. (1398). اثر یک دوره تمرین باز توانی ترکیبی بر مقادیر پلاسمایی و بیان ژن گرلینPBMNC در بیماران CABG. فصلنامه زیست شناسی جانوری, 12(1), 69-80.fa_IR
dc.identifier.issn1735-9724
dc.identifier.urihttp://ascij.damghaniau.ac.ir/article_669721.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/98572
dc.description.abstractتمرینات باز توانی در بیماران قلبی پس از عمل بای پس شریان کرونر (CABG) موجب بهبود ظرفیت‌های فیزیولوژیکی متعددی می‌شود. هدف از این مطالعه بررسی اثر هشت هفته تمرین ترکیبی بر مقادیر پلاسمایی و بیان ژن گرلین PBMNC در بیماران CABG بود. در این مطالعه نیمه تجربی، 30 بیمار قلبی بیمارستان تخصصی قلب و عروق جوادالائمه مشهد که عمل جراحی CABG بر روی آن‌ها انجام‌شده بود، به روش نمونه‌گیری در دسترس و هدفمند انتخاب و به‌طور تصادفی در دو گروه مساوی 15 نفری تمرین ترکیبی و کنترل تقسیم شدند. گروه تمرین ترکیبی به مدت هشت هفته و هفته‌ای سه جلسه پروتکل‌های منتخب تمرینی هوازی و مقاومتی را اجرا کردند. قبل و بعد از برنامه تمرینی ارزیابی‌های ترکیب بدنی و نمونه‌گیری خونی جهت سنجش متغیرها انجام شد. سپس، داده‌های جمع‌آوری‌شده با استفاده از آزمون‌های  t وابسته و مستقل در سطح معناداری 05/0 مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفت. تحلیل داده‌ها نشان داد تمرین ترکیبی باعث کاهش معنادار وزن و شاخص توده بدنی و افزایش معنادار مقادیر گرلین پلاسمایی و بیان نسبی ژن گرلین PBMNC می‌شود. همچنین، بین مقادیر گرلین پلاسمایی و بیان نسبی ژن گرلین PBMNC گروه تمرین با گروه کنترل اختلاف معناداری مشاهده شد. به نظر می‌رسد هشت هفته تمرین باز توانی ترکیبی باعث افزایش مقادیر پلاسمایی و بیان ژن گرلینPBMNC در بیماران CABG می‌شود و می‌تواند باعث ارتقاء سازگاری‌های فیزیولوژیکی مطلوبی در سلامت قلب و عروق شود.fa_IR
dc.format.extent400
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه آزاد اسلامی واحد دامغانfa_IR
dc.publisherIslamic Azad University, Damghan Branchen_US
dc.relation.ispartofفصلنامه زیست شناسی جانوریfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Animal Biologyen_US
dc.subjectتمرین ترکیبیfa_IR
dc.subjectگرلینfa_IR
dc.subjectبیماران CABGfa_IR
dc.titleاثر یک دوره تمرین باز توانی ترکیبی بر مقادیر پلاسمایی و بیان ژن گرلینPBMNC در بیماران CABGfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentگروه فیزیولوژی ورزشی، واحد نیشابور، دانشگاه آزاد اسلامی، نیشابور، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه فیزیولوژی ورزشی، واحد نیشابور، دانشگاه آزاد اسلامی، نیشابور، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه نیشابور، نیشابور، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه زیست شناسی ،واحد نیشابور، دانشگاه ازاد اسلامی ، نیشابور، ایرانfa_IR
dc.citation.volume12
dc.citation.issue1
dc.citation.spage69
dc.citation.epage80


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد