تأثیر عصاره هیدروالکلی برگ گیاه گل ساعتی (Passiflora cearulea) بر برخی فاکتورهای بیوشیمیایی در موش صحرایی نر بالغ

Abstract

گل ساعتی از جمله گیاهان دارویی است که دارای ترکیباتی با خواص آنتی­اکسیدانی است و در درمان بیماری­های صرع، اسهال، سوختگی و همورویید و تنظیم آنزیم­های کبدی مفید می­باشد. هدف از انجام این پژوهش بررسی تاًثیر تجویز خوراکی عصاره گل ساعتی بر غلظت­های پلاسمایی اوره، کراتینین، آلبومین و پروتئین تام در موش صحرایی نر بالغ بود. تعداد 40 سر موش با وزن تقریبی 195 گرم به پنج گروه تقسیم شدند. گروه کنترل هیچ گونه تیمار دارویی دریافت نکردند. گروه شاهد، فقط آب مقطر در یافت نمود. گروه­های تجربی، به مدت 21 روز به ترتیب مقادیر 150، 300 و 600 میلی­گرم بر کیلوگرم عصاره برگ گل ساعتی دریافت کردند. بعد از پایان این دوره به منظور اندازه­گیری فاکتورهای مورد مطالعه (ازت اوره، کراتینین، آلبومین، پروتئین تام) خونگیری از قلب انجام شد. نتایج بدست آمده با استفاده از نرم­افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و مقایسه میانگین­ها با استفاده از آزمون T تست انجام شد. نتایج نشان داد که مقدار آلبومین در گروه تجربی دریافت کننده 600 میلی­گرم بر کیلوگرم عصاره، نسبت به گروه کنترل کاهش معنی­داری داشت. میزان پروتئین تام، کراتینین در مقایسه با گروه کنترل تغییرات معنی­داری نشان نداد. همچنین عصاره آبی- الکلی برگ گیاه گل ساعتی باعث کاهش میزان ازت اوره خون در کلیه گروه­های تجربی دریافت کننده عصاره نسبت به گروه کنترل شد. با توجه به نتایج حاصل از این مطالعه می­توان اینطور بیان کرد که گیاه گل ساعتی نقش حمایت­کنندگی برای کبد ایجاد می­کند و عدم آسیب کبدی در رت­های مورد مطالعه نشان­دهنده این موضوع بود.