اثر موسیقی آرام روان (Adagio) و تند دوان (Allegro) بر میزان ولع مصرف در موش های سوری نر بالغ مصرف کننده متامفتامین

Abstract

امروزه میلیون­ها نفر در سراسر دنیا متامفتامین را به عنوان دارو و یا در جهت کسب لذت مورد سوءمصرف قرار می­دهند. با توجه به عوارض جانبی و اعتیاد آوری شدید این ماده، مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر موسیقی آرام روان و تند دوان بر میزان ولع مصرف در موش­های سوری تحت تیمار با متامفتامین صورت گرفت. این یک مطالعه تجربی است که در سال 1395 در دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرودشت بر روی 70 سر موش سوری نر بالغ در گروه­های کنترل (فاقد تیمار)، شاهد (تیمار با حلال دارو) و 5 گروه تجربی دریافت کننده 1 میلی­گرم بر کیلوگرم متامفتامین، تحت تاثیر موسیقی آرام روان، موسیقی تند دوان، موسیقی آرام روان با متامفتامین و موسیقی تند دوان با متامفتامین قرار گرفتند. در این مطالعه جهت سنجش میزان ولع مصرف از روش ترجیح مکان شرطی استفاده گردید. در پایان داده­ها با استفاده از آزمون­های ANOVA و توکی و با کمک نرم­افزارSPSS 18 با معناداری اختلاف داده­ها در سطح 05/0≤ p ارزیابی شدند. نتایج نشان داد که متامفتامین و موسیقی آرام روان به تنهایی و با یکدیگر و همچنین موسیقی تنددوان با متامفتامین، باعث افزایش معنادار ترجیح مکان شرطی در سطح 01/0p< نسبت به گروه کنترل می شود در حالی که موسیقی تند دوان به تنهایی فاقد تاثیر معنادار می­باشد. موسیقی و متامفتامین احتمالا با تحریک سیستم­های اکسی توسینی و دوپامینی مغز باعث افزایش ترجیح مکان شرطی می­شوند لذا احتمالا از موسیقی آرام روان می­توان به عنوان روشی بی­خطر در جهت کاهش ولع مصرف در بیماران سوء مصرف کننده استفاده نمود.