نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorحسن پور, محمدfa_IR
dc.contributor.authorالستی, احمدfa_IR
dc.contributor.authorبلخاری, حسنfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-08T20:52:35Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-29T20:52:35Z
dc.date.available1399-07-08T20:52:35Zfa_IR
dc.date.available2020-09-29T20:52:35Z
dc.date.issued2019-06-22en_US
dc.date.issued1398-04-01fa_IR
dc.date.submitted2017-08-21en_US
dc.date.submitted1396-05-30fa_IR
dc.identifier.citationحسن پور, محمد, الستی, احمد, بلخاری, حسن. (1398). عکاسی، دستگاه تداوم‌ساز شمایل‌نگاری مدرن. باغ نظر, 16(73), 17-28. doi: 10.22034/bagh.2019.96015.3184fa_IR
dc.identifier.issn1735-9635
dc.identifier.issn2251-7197
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22034/bagh.2019.96015.3184
dc.identifier.urihttp://www.bagh-sj.com/article_88988.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/97904
dc.description.abstractمی‌توان ساخت شمایل ‌را برخاسته ‌از نگاه و فهم عمیق انسان از جهان‌بینی او دانست که از دیوارنگاره‌های کهن تا شمایل‌های مذهبی مسیحی و سرانجام نمودهای عصر مدرن را شامل می‌شده و عموماً با کتمانِ نوعی ترس، خواست تسلط بر آنچه که می‌تواند چندپاره در آینده رخ‌ دهد، به‌ منظور دورکردن بلایا و مرگ و نیز دستیابی به‌ مغفرت، بهروزی و سعادت همراه ‌بوده است. در این صورت این پرسش به ذهن خطور می‌کند که چگونه ‌است که پس ‌از اختراع ‌عکاسی، با قرارگرفتن عکس‌ها در کنار شمایل‌ها که گاه خود برخاسته از متن مذهبی نیز هستند، شمایل‌نگاری ‌با ایجاد واقع‌گرایی عکاسانه، وارد ساحتی مدرنیستی می‌شود؟ به‌ عبارتی سؤال اساسی این ‌است که عکاسی، به ‌ویژه در عکس‌هایی با موضوع اجتماعی و در میان آنها عکس‌های خصوصی‌ و خانوادگی، چگونه به ‌عنوان رسانه‌ای ‌مدرن، خاستگاهی شمایلی داشته و می‌تواند در بستر زندگی امروز، با ویژگی‌های ذاتی خود همچون وضوح، دقت در جزئیات، اشارتگری به «آن‌-جا‌-بودگی» مصداق و در نتیجه، واقع‌گرایی عکاسانه، کارکردی غیرواقع‌گرایانه و متافیزیکی بیابد؟ فرض بر این است که جوهرة ناب عکاسی ‌که همانا «ارجاع» به ‌مصداق است، با تکیه ‌بر کیفیات و فرم عکاسانه، می‌تواند در ساخت کیفیت شمایل‌وار و مدرن عکس‌ها در بطن زندگی امروز مطرح شود. هدف اصلی بررسی کیفیات خاص عکاسی به ‌ویژه در دوران گذار از مدرنیزم با نگاهی به‌ چند نمونه عکس مطرح و نیز مرور متون نظری مرتبط و مؤخر در ارتباط با نشانگان عکاسی است تا صورت و محتوای عکاسی به مثابه «دستگاه تداوم‌ساز شمایل‌سازی‌مدرن» (با وجود تأکید بر اصالت نمایه‌ای آثار عکاسی براساس روش‌های نشانه‌شناسانه) روشن‌ شود. روش (تحقیق) براساس نشانه‌شناسی عکاسی «رولان‌بارت»<sup>1</sup> و نیز «کریستین‌ متز»<sup>2 </sup>است که به نحوة مطالعة نشانگان متن عکس در نشانه‌شناسی جایگاهی ویژه بخشیده‌اند. به ‌این نتیجه خواهیم ‌رسید که عکاسی در فلسفه و جایگاه وجودی خود، خصلت‌های شمایل‌نگاری در گذشته را تداوم ‌داده و بر اصالت و هویت متنی آن در عصر دیجیتال به ‌نحوی گسترده‌تر تأکید داشته که اصالتی عکاسانه نیز به ‌شمایل‌نگاری مدرن بخشیده ‌است.fa_IR
dc.format.extent632
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherپژوهشکده هنر، معماری و شهرسازی نظرfa_IR
dc.publisherNazar Research Center for Art, Architecture and Urbanism (NRC)en_US
dc.relation.ispartofباغ نظرfa_IR
dc.relation.ispartofThe Monthly Scientific Journal of Bagh- E Nazaren_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22034/bagh.2019.96015.3184
dc.subjectشمایلfa_IR
dc.subjectعکس‌های شمایلیfa_IR
dc.subjectشمایل‌نگاری عکاسانهfa_IR
dc.subjectشمایل‌شکنی دیجیتالfa_IR
dc.titleعکاسی، دستگاه تداوم‌ساز شمایل‌نگاری مدرنfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقالۀ پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentپژوهشگر دکتری پژوهش هنر، دانشگاه تهران، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار دانشکدۀ هنرهای نمایشی و موسیقی، دانشگاه تهران، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentاستاد دانشکدۀ هنرهای تجسمی، دانشگاه تهران، ایران.fa_IR
dc.citation.volume16
dc.citation.issue73
dc.citation.spage17
dc.citation.epage28


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد