بررسی اقتصادی و اجتماعی حاشیه نشینی در استان چهارمحال و بختیاری (مطالعه‌ی موردی: شهر نقنه)

Abstract

حاشیه نشینی یک پدیده اجتماعی است که ریشه در ادوار و اعصار گذشته دارد. این پدیده هم در کشورهای توسعه یافته و هم در حال توسعه وجود دارد؛ اما با توجه به خصوصیات هر شهر و منطقه، حل آن نیز نیازمند برنامه ریزی خاصی است. هدف این پژوهش، بررسی اقتصادی و اجتماعی مناطق حاشیه نشینی درشهر نقنه از توابع استان چهارمحال و بختیاری است. حاشیه نشینی ریشه در مسائل مختلف اقتصادی و اجتماعی دارد و حل این مشکل نیازمند شناخت درست آن است. روش تحقیق توصیفی-تحلیلی است. بر این اساس، با روش پیمایشی و تکنیک پرسش­نامه و روش نمونه­گیری تصادفی، یک نمونه­ی 369 نفری انتخاب شد و به منظور افزایش اعتبار، تعداد 380 پرسش­نامه توزیع گردید که در پایان 370 پرسش­نامه بررسی شد. وضعیت اقتصادی و اجتماعی پاسخگویان نشان می­دهد که در وضعیت متوسط و رو به پایینی قرار دارند. نتایج بدست آمده نشان دهنده وجود تفاوت معنادار در بخش پایگاه اقتصادی است. تحلیل همبستگی نشان می­دهد که هر چقدر میزان مصرف گرایی، تقدیرگرایی، بیگانگی اجتماعی، عدم آینده نگری و عدم سرزنش فقر افراد بیشتر باشد، میزان فشار آنها نیز افزایش می­یابد. شدت رابطه میان متغیرها نسبتاً قوی است؛ همچنین هرچقدر میزان آسیب پذیری، ضعف جسمانی، فقر، بی قدرتی و انزوای افراد بیشتر باشد، میزان فشار آنها نیز افزایش می­یابد.