چینه‌نگاری سکانسی لرزه ای توالی سنومانین-تورونین سازند مخزنی سروک در دشت آبادان

Abstract

توالی رسوبی سنومانین- تورونین که با سازند سروک معرفی می‌شود، مهمترین سازند هیدروکربنی (مخزنی) دشت آبادان را تشکیل می‌دهد. رخساره‌های مخزنی این سازند در این بازه زمانی به‌خاطر شرایط تکتونیکی و رسوبی دارای گسترش زمانی و مکانی متغیری هستند. در این مطالعه با استفاده از داده‌های زیرسطحی لرزه‌ای و چاه (نمودارهای پتروفیزیکی و مقاطع نازک مغزه) و همچنین مقایسه با داده‌های صحرایی رخنمون‌های ناحیه ایذه، تغییرات رخساره‌ای، محیط‌ رسوبی و دیاژنتیکی سازند سروک در چارچوب چینه‌نگاری سکانسی، مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته است. بررسی گسترش جانبی و عمودی توالی‌ها و کمربندهای رخساره‌ای بیانگر رسوبگذاری سازند سروک بر روی یک سکوی کربناته حاشیه‌دار و حوضه‌های درون سکویی است. با بررسی تغییرات رخساره‌ها و هندسه‌های رسوبی- لرزه‌ای به همراه داده‌های چاه، دیرینه‌شناسی، پتروفیزیکی و مقایسه با رخنمون‌ها، چهار سکانس رسوبی درجه سوم با میانگین سنی حدود 4 میلیون سال در سازند سروک در بازه سنی سنومانین و تورونین تفکیک شده است. این سکانس‌ها شامل K120، K130 و K135 به ترتیب به سن سنومانین پیشن، سنومانین میانی و سنومانین پسین و سکانس K140 به سن اوایل تا اواسط تورونین هستند. این پژوهش نشان داد که گسترش و مهاجرت دسته‌های رخساره‌ای با زون‌های مخزنی سازند سروک همخوانی نشان می‌دهد. بهترین رخساره‌های مخزنی در سیستمس ترکتهای تراز بالای آب دریا در رخساره‌های دانه‌افزون با تخلخل و نفوذپذیری بالا و متاثر از پدیده‌های دیاژنتیکی مانند انحلال و کارستی شدن قرار می‌گیرند. سکانس K135 بهترین رخساره‌های مخرنی حاوی هیدروکربن و از نوع سدی، رودیستی، کانالی را در منطقه تشکیل می‌دهد.