اولویت بندی مؤلفههای فضاهای عمومی برافزایش احساس امنیت (مطالعه موردی شهر شهرکرد)

Abstract

امروزه پارک‌ها و فضاهای عمومی یکی از مهمترین معیارها برای ارضای نیازهای انسانی چون اجتماعی و فرهنگی و کاهش ناهنجاری‌های اجتماعی هستند. پژوهش حاضر به تبیین نقش فضاهای عمومی بر افزایش احساس امنیت و تأثیر آنها در افزایش احساس امنیت شهروندان در شهر شهرکرد میپردازد. روش تحقیق از نظر هدف، کاربردی و روش‌ گردآوری اطلاعات، میدانی و از نظر طرح و روش تحقیق توصیفی-همبستگی است. برای جمع‌آوری اطلاعات ابتدا عوامل مؤثر بر افزایش احساس امنیت شهروندان شناسایی و با تهیه و توزیع پرسشنامه به تجزیه و تحلیل اطلاعات پرداخته شده است. جامعه آماری این پژوهش را کلیه ساکنان شهر شهرکرد در سال 1394 تشکیل می‌دهند (حدود 170000 نفر). حجم نمونه نیز 425 نفر است که به صورت تصادفی انتخاب شدند. همچنین داده‌ها در دو سطح آمار توصیفی و استنباطی و از طریق نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتهاند. نتایج تحقیق حاکی از آن است که در میان شاخصهای فضای شهری، مؤلفه منابع آبی بیشترین و تراکم جمعیتی کمترین نقش را در افزایش احساس امنیت شهروندان ایفا می‌کند.