ارائه مدل نظام منتورینگ در کارکنان جدید الاستخدام (موردمطالعه: ستاد وزارت علوم،‌ تحقیقات و فناوری)

Abstract

منتورینگ به عنوان یک عنصر کلیدی در توسعه فردی است که در جهت آموزش و ارتقای توانمندی افراد به ویژه کارکنان تازه وارد بکار گرفته می شود. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از لحاظ روش اجرا، توصیفی از نوع پیمایشی بوده و در زمره تحقیقات آمیخته قرار می گیرد. جامعه آماری در بخش کیفی شامل خبرگان اجرایی و داشگاهی در حوزه مدیریت آموزش عالی است که به روش گلوله برفی انتخاب شدند و در بخش کمی شامل کلیه کارشناسان و مدیران شاغل در ستاد وزارت علوم،‌ تحقیقات و فناوری می‌باشد که 222 نفر با استفاده از فرمول کوکران و به روش تصادفی طبقه-ای به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده‌ها مصاحبه و پرسشنامه محقق ساخته بوده است. برای تحلیل داده ها در بخش کیفی از تحلیل مضمون و در بخش کمی از تحلیل عاملی تاییدی استفاده شده است. یافته‌های پژوهش حاکی از شناسایی چهار بعد مبانی و اصول منتورینگ (با دو مولفه بایسته‌های نهادی و بایسته‌های منتی و منتور)؛ فرایند (با سه مولفه طراحی و تدوین، اجرا و ارزیابی منتورینگ)، شایستگی‌ها؛ (با دو مولفه شایستگی‌های منتی و شایستگی های منتور) و محتوای منتورینگ (با دو مولفه آموزش‌های رفتار فردی و آموزش های رفتار سازمانی) بوده است. نتایج تحلیل عاملی نیز موید معنی‌داری ارتباط بین عناصر، مولفه‌ها و ابعاد مدل تحقیق می‌باشدکه این روابط در سطح آلفای 0.05 معنی‌دار است.