حسن‌نیت در انعقاد قرارداد؛ با تأکید بر کنوانسیون بیع بین‌المللی کالا
دریافت مدرک
FullText
اندازه فایل:
351.4کیلوبایتنوع فايل (MIME):
PDFنوع مدرک
Textعلمی پژوهشی
زبان مدرک
فارسیچکیده
اصل حسن‌نیت به اشکال مختلف در قرارداد ایفای نقش می‌کند. شکل این ایفا در مرحله پیش‌قراردادی به‌صورت تحدید اصل آزادی مذاکره و منشأ تعهدات تبعی چون دادن اطلاعات و رازداری است. در خصوص جایگاه حسن‌نیت در انعقاد قرارداد، بین نظام‌های مختلف حقوقی وحدت نظری وجود ندارد. این اختلاف در ماده 7 کنوانسیون بیع بین‌المللی کالا (1980) که مبهم و قابل تفسیر است ظاهر شد. این تحقیق در نظر دارد جایگاه حسن‌نیت را در انعقاد قرارداد با تأکید بر کنوانسیون بیع بین‌المللی کالا مطالعه کند. به‌طور کلی می‌توان گفت رویکرد منسجمی در خصوص اعمال حسن‌نیت در انعقاد قرارداد در کنوانسیون وجود ندارد و از این جهت، نظام حقوقی ایران با کنوانسیون وین هماهنگ است.
کلید واژگان
حسننیتآزادی مذاکره
تعهد به دادن اطلاعات
کنوانسیون بیع بین‌المللی کالا و ماده 7
شماره نشریه
54تاریخ نشر
2016-06-211395-04-01
ناشر
مرکز امور حقوقی بین المللی ریاست جمهوری- مدیریت علمی و پژوهشیCenter for International Legal Affairs
سازمان پدید آورنده
استادیار گروه فقه و حقوق اسلامی دانشگاه شهید مدنی آذربایجانشاپا
2251-614X4858-2645
