تاثیر پیاده مداری بر کاهش جرم با تاکید بر رویکرد CPTED نمونه موردی اصفهان محور چهارباغ عباسی

Abstract

مسیر پیاده تجلیگاه حیات مدنی شهر و محل رخداد فعالیت اجتماعی شهروندان در حیات شهری می­باشد. ازاین رو طراحی درست و گسترش آن باعث غنی­تر شدن زندگی اجتماعی و فرهنگی می­شود. ازطرفی در فضاهای شهری ازجمله پیاده­راهها، عوامل اجتماعى مختلف باعث بروز ناهنجارى­های رفتارى و ایجاد محیطى مستعد جرم می­شود. این درحالیست که فاکتورهاى اجتماعى تنها عوامل تعیین کننده جرایم و ناهنجاری هاى اجتماعى نیستند، بلکه طراحی و کالبد فیزیکى فضا نیز نقش مهمى در توسعه و پیشگیرى از جرم دارد. بنابراین با توجه به نقش کالبد شهر بر امنیت محیط، بررسی تاثیر پیاده­راه بر پیشگیری از جرم، موضوع بااهمیتی است. این تحقیق بررسی تاثیر پیاده مداری در میزان کاهش جرم می­باشد. برای نیل به این هدف بر رویکردCPTED که به رابطه طراحی و امنیت محیطی می­پردازد تاکید شده­است. لذا درحد نیاز به ارزیابى برخى از مفاهیم اساسى و اثرات این رویکرد در کاهش جرایم پرداخته شده است. نمونه مورد نظر در این پژوهش "محور چهارباغ عباسی اصفهان" است. با درنظرگرفتن اهداف مربوطه، تحت پرسشنامه­ای نظر کاربران در رابطه با میزان رضایتمندی آنها نسبت به کاهش جرم در مقایسه با قبل از پیاده مدار شدن محور سنجیده شد. نتایج پژوهش حاضر نشان می­دهد که پیاده­مداری عاملی در جهت افزایش تعاملات اجتماعی و در نتیجه نظارت طبیعی در محیط شده است. بنابراین شاخص­های یک فضای شهری امن تقویت می­شود، امنیت محیطی افزایش می­یابد و درنهایت پیاده­راه عاملی برای کاهش وقوع جرائم می­گردد. در انتها پیشنهاداتی در همین راستا ارائه شد. روش تحقیق پژوهش حاضر تحلیلی- توصیفی است که در آن با توجه به موضوع، از روش تحقیق همبستگی استفاده شده­است.