الگوی توانمندسازی عمومی فرماندهی در صحنه جنگ‌های آینده جمهوری اسلامی ایران

Abstract

ماهیت جنگ همواره در حال تغییر و تحول بوده و سرعت این تغییر در عصر حاضر از هر زمان دیگری بیشتر بوده است و با گذر زمان و پیشرفت فناوری صحنه‌های جنگ پیچیده‌تر و گسترده‌تر می‌گردند؛ همین تغییرات نیاز به مطالعه در خصوص جنگ‌های آینده و توانمندی‌های مقابله با آن را مخصوصاً در حوزه فرماندهی ضروری‌تر می‌نماید. هدف این تحقیق تبیین و ارائه ابعاد و مولفه‌های الگوی توانمندسازی عمومی فرماندهی در صحنۀ جنگ‌های آینده جمهوری اسلامی ایران است. این تحقیق از حیث جهت‌گیری کاربردی و حیث هدف توصیفی - اکتشافی و از نوع ترکیبی (کیفی- کمی) می‌باشد. ابتدا به روش تحلیل محتوا و با مطالعه پیشینه و ادبیات نظری و مصاحبه با خبرگان، و کدگذاری باز، توانمندسازهای فرماندهی در صحنه جنگ‌های آینده شناسایی و سپس با استفاده از پرسشنامه محقق‌ساخته و تحلیل عاملی اکتشافی، شاخص‌هایی که بار عاملی مورد قبول را داشته‌اند، تعیین شدند؛ سپس مقوله‌بندی و کدگذاری محوری شاخص‌های دسته‌بندی شده با استفاده از نظر خبرگان انجام شد. جامعه آماری تحقیق شامل اساتید و دانش آموختگان دانشگاه عالی دفاع ملی به تعداد 199 نفر بوده و تعداد نمونه با استفاده از فرمول کوکران به تعداد 85 نفر برآورد شده است. در نتیجه تحقیق چهار بعد اصلی اثرگذار بر توانمندسازی عمومی فرماندهی در صحنه جنگ‌های آینده شامل تحلیل راهبردی(با هفت شاخص)، دانش و مهارت راهبردی(با سه شاخص)، بصیرت فرماندهی ( با سه شاخص)، تصمیم گیری راهبردی (با دو شاخص) ارائه گردیده است.