ارائه مدل اثربخش بکارگیری بهینه پهپاد در توانمندسازی عملیات آینده سازمان‌های دفاعی (مطالعه موردی عملیات پروازی نیروی هوایی)

Abstract

پهپادها یا پرنده‌های هدایت‌پذیر از راه دور می‌توانند علاوه بر انجام مأموریت‌های اصلی خود در حوزه‌های کنترل، شناسایی، جمع‌آوری اطلاعات، جاسوسی و هدایت سلاح‌های هوشمند تا هدف، حمله مستقیم به اهداف را هم انجام دهند. <br /> سازمان‌های دفاعی و از آن جمله نیروی هوایی نیازمند آمادگی رزمی و دفاعی بر اساس حوادث و جنگ‌های احتمالی آینده فرا روی، با شناخت و درک صحیح از نحوه به‌کارگیری بهینه و مناسب پهبادها در راستای افزایش توانمندی‌های عملیات هوایی خود است. محقق با انجام یک تحقیق و پژوهش اسنادی و میدانی برای دستیابی به ارائه الگوی جامع برای استفاده بهینه از پهپاد در توانمندسازی عملیاتی سازمان‌های دفاعی با استفاده از روش توصیفی و "موردی - زمینه‌ای" ضمن مراجعه به صاحب‌نظران و کارشناسان عملیات هوایی مرتبط با پهباد در نیروی هوایی و ستاد فرماندهی کل ارتش نمونه آماری با استفاده از روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب و پرسشنامه در اختیار آن‌ها قرار گرفته و پس از دریافت داده‌ها، یافته‌های تحقیق با روش‌های آماری و روش تحلیل عاملی اکتشافی مورد تجزیه ‌وتحلیل قرار گرفت. نتایج حاصل از این تحقیق نشان می‌دهد که سازمان‌های دفاعی (مطالعه موردی نیروی هوایی) برای به‌کارگیری پهپاد در توانمندسازی عملیاتی خود، بایستی به مؤلفه‌های چهارگانه شامل: مأموریت‌ها (راهبردی، عملیاتی و تاکتیکی)، تهدید شناسی هوایی (شدت، ماهیت و نوع)، قابلیت‌ها و کارکردها(عملیات اثربخش، تعمیر و نگهداری و سامانه‌های جانبی)، تأمین پشتیبانی زمینی و هوافضایی (فرماندهی و کنترل هوشمند و یکپارچه، تجهیزات و زیرساخت‌های لازم و زنجیره تأمین مطمئن) توجه نمایند.