بررسی و نقد دلایل سیدکاظم رشتی و محمدکریم خان کرمانی در علت فاعلی دانستن ائمه؟عهم؟
(ندگان)پدیدآور
افضلی, محمدعلینوع مدرک
Textمقاله پژوهشی
زبان مدرک
فارسیچکیده
«سید کاظم رشتی»، به عنوان مهمترین شخصیت در میان رهبران شیخیه (پس از شیخ احمد احسائی) و ترویج دهنده فرقه شیخیه، بر این باور بود که امامان؟عهم؟ علت فاعلی در نظام آفرینش و انجام دهنده همه امور، از جمله آفریدن و روزی دادن در هستیاند. رشتی این دیدگاه خود را بر پایه آموزهها و باورهای استادش احسائی بیان و برای مستندسازی آن تلاش کرده و برخی از دلایل نقلی را مؤیَد این نظریه دانسته است؛ ولی ارزیابی و بررسی این ادله نشان میدهد که مستندات او دارای اعتبار نیست و از منابع معتبر گرفته نشدهاند و یا محتوای آنها دیدگاه او را تأیید نمیکنند. محمدکریم خان کرمانی، دیگر رهبر شیخیه و شاگرد سیدکاظم رشتی نیز برای ترویج افکار شیخیه و استادان خود در تبیین دیدگاه علت فاعلی دانستن امام، مطالبی را در آثارش نگاشته است. کرمانی در اثبات این نظریه از دلایل روایی و عقلی بهره برده که با بررسی آنها مشخص شده مستندات کرمانی نیز غیر قابل استناد است. بنابراین، ادله رشتی و کرمانی در علت فاعلی دانستن ائمه؟عهم؟ غیرمعتبر و لذا غیر قابل پذیرش است و در مواردی، زمینهساز ادعای غلو نسبت به رهبران شیخیه است.
کلید واژگان
شیخیهسیدکاظم رشتی
محمدکریم کرمانی
علت فاعلی
غلو در امامت
شماره نشریه
65تاریخ نشر
2019-08-231398-06-01




