بررسی باقی مانده آفت کش های کلرپیریفوس و دلتامترین در گوجه فرنگی های گلخانه ای شهرستان کرج

Abstract

گوجه ­فرنگی یکی از محصولات پرمصرف در کشور ماست که تولیدکنندگان برای کنترل آفات این محصول به فواصل کوتاه از آفت­ کش­ ها استفاده می­ کنند. به­ علت دوره زمانی کوتاه بین آخرین سم ­پاشی تا برداشت محصول احتمال آلودگی محصول به آفت­ کش در زمان ورود به چرخه مصرف وجود دارد. این مطالعه برای اندازه­ گیری دوره کارنس دو آفت­ کش متداول کلرپیریفوس و دلتامترین صورت گرفت. گوجه­ فرنگی­ ها در 2 گلخانه کاشته شده و هر تیمار 2 بار سم پاشی شد. از تیمارها 1 ساعت 1، 2، 3، 4، 5، 7، 10 و 15 روز پس از سم ­پاشی برای سم دلتامترین و طی 1 ساعت 1، 3 ،5، 7 ،10، 15، 20، 30 روز پس از سم­ پاشی برای سم کلرپیریفوس نمونه ­برداری صورت گرفت. نمونه­ ها در آزمایشگاه با روش فاز جامد SPE (Solid Phase Extraction) استخراج و به کمک جریان ازت تغلیظ گردیدند و عصاره ­های نهایی برای اندازه­ گیری میزان به دستگاه­ های کروماتوگرافی گازی و طیف­ سنج جرمی (,GC/MS (GC/Mass Spectrometer کروماتوگرافی گازی ((Gas Chromatograph GC وکروماتوگرافی مایع با کارایی بالا HPLC (High Performance Liquid Chromatograph) تزریق شدند. داده­ های به­ دست آمده با حداکثر میزان مجاز بقایای آفت­ کش MRL (Maximum Residue Limit) کدکس غذایی WHO/FAO مقایسه گردیدند. نتایج میانگین درصد بازیافت در مورد سموم کلرپیریفوس و دلتامترین به­ ترتیب 101 و 94 درصد بوده است و همچنین دوره کارنس آفت­ کش­ های دلتامترین و کلرپیریفوس به ­ترتیب 3 و 15 روز محاسبه شد.