نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorحیدری, صابرfa_IR
dc.contributor.authorمحسنی, امیرfa_IR
dc.contributor.authorریحانی تبار, عادلfa_IR
dc.contributor.authorسرحدی, جوادfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-08T16:57:03Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-29T16:57:03Z
dc.date.available1399-07-08T16:57:03Zfa_IR
dc.date.available2020-09-29T16:57:03Z
dc.date.issued2020-02-20en_US
dc.date.issued1398-12-01fa_IR
dc.date.submitted2019-11-11en_US
dc.date.submitted1398-08-20fa_IR
dc.identifier.citationحیدری, صابر, محسنی, امیر, ریحانی تبار, عادل, سرحدی, جواد. (1398). کاربرد روش شیب پخش در غشاء نازک (DGT) در پیش‌بینی روی و مس قابل دسترس گیاه در خاک و مقایسه آن با روش DTPA. پژوهش های خاک (علوم خاک و آب), 33(4), 591-600. doi: 10.22092/ijsr.2020.128307.479fa_IR
dc.identifier.issn2228-7124
dc.identifier.issn2228-7132
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22092/ijsr.2020.128307.479
dc.identifier.urihttps://srjournal.areeo.ac.ir/article_121235.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/9401
dc.description.abstract<strong>روش­های مختلفی برای ارزیابی زیست فراهمی عناصر غذایی کم مصرف در خاک ارائه شده است. یکی از تکنیک­های جدید در این مورد روش شیب پخش در غشاء نازک (Diffusion Gradient in Thin Films) است. این روش بر پایه انتقال یون­ها یا عناصر به صورت پخشیدگی از لایه پخش و جذب آن­ها در لایه جاذب عمل می­کند. هدف از مطالعه حاضر ارزیابی عملکرد DGT در خاک یا مقایسه آن با روش DTPA در اندازه­گیری زیست فراهمی روی و مس برای گیاه ذرت بود. برای این منظور، DGT در 10 خاک با خصوصیات مختلف که دارای رطوبت اشباع بودند به مدت 24 ساعت قرار داده شد. همچنین کشت ذرت به صورت گلدانی در این خاک­ها انجام گرفت و در نهایت مقدار عناصر جذب شده توسط گیاه با مقدار روی و مس اندازه­گیری شده توسط روش­های DGT و DTPA مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج نشان داد که بین تغییرات Zn و Cu درگیاه و غلظت این عناصر در خاک و  مقدار اندازه­گیری شده توسط DGT رابطه خطی وجود داشت. Zn اندازه­گیری شده با روش DGT (C<sub>E</sub>DGT) نسبت به روش DTPA، همبستگی بالاتری با جذب Zn در گیاه داشت (r<sup>2</sup>=0.8 برای DTPA، r<sup>2</sup>=0.82 برای C<sub>E</sub>) و نشان داد که در 10 خاک مختلف، C<sub>E</sub>بیان کننده 82% تغییرات مربوط به جذب Zn توسط گیاه است. همچنین، رابطه بین Cu اندازه­گیری شده توسط DTPA و جذب آن توسط ذرت دارای ضریب تبیین 75/0 بود در حالیکه Cu اندازه­گیری شده با روش DGT (C<sub>E</sub>DGT) دارای r<sup>2</sup>=0.78 بود. نتایج این تحقیق نشان داد که برای پیش­بینی جذب عناصر فوق در برگ­های گیاه ذرت،روش DGT در مقایسه با روش DTPA نسبتاً دقیقتر بود. </strong>fa_IR
dc.format.extent369
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherموسسه تحقیقات خاک و آبfa_IR
dc.publisherAgricultural Research,Education and Extension Organizationen_US
dc.relation.ispartofپژوهش های خاک (علوم خاک و آب)fa_IR
dc.relation.ispartofIranian Journal of Soil Researchen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22092/ijsr.2020.128307.479
dc.subjectزیست فراهمیfa_IR
dc.subjectعناصر کم مصرفfa_IR
dc.subjectذرتfa_IR
dc.subjectعصاره‌گیرfa_IR
dc.titleکاربرد روش شیب پخش در غشاء نازک (DGT) در پیش‌بینی روی و مس قابل دسترس گیاه در خاک و مقایسه آن با روش DTPAfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentعضو هیات علمی بخش تحقیقات خاک و آب، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی جنوب استان کرمان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، جیرفت، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانش آموخته دکتری گروه علوم خاک دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریزfa_IR
dc.contributor.departmentعضو هیات علمی گروه علوم خاک دانشکدة کشاورزی دانشگاه تبریزfa_IR
dc.contributor.departmentعضو هیات علمی بخش تحقیقات خاک و آب، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی جنوب استان کرمان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، جیرفت، ایرانfa_IR
dc.citation.volume33
dc.citation.issue4
dc.citation.spage591
dc.citation.epage600


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد