بررسی وضعیت ازدواج و طلاق در استان ایلام طی سال‌های 1385-1392

Abstract

بالا رفتن سن ازدواج و میزان طلاق، سبب شده است که مسئله‌ی ازدواج و طلاق، موردتوجه گروه زیادی از کارشناسان، قرار گیرد. بررسی این مسئله در جامعه به‌منظور برنامه‌ریزی، وامدارِ آگاهی یافتن از شاخص‌های ازدواج و طلاق است؛بر این اساس مقاله‌ی‌ حاضر در راستای مطالعه‌ی شاخص‌های ازدواج و طلاق در استان ایلام، طی سال‌های 1385 تا 1392 و مقایسه‌ی آنها با شاخص‌های کشوری، نگاشته شده است. روش تحقیق از نوع توصیفی اسنادی و با تکیه‌بر تحلیل ثانویه بوده که از طریق آن به بررسی چگونگی وقایع ازدواج و طلاق در استان، پرداختهشده است. نتایج به‌دست‌آمده، گواه این است که: میانگین سن ازدواج برای زوج‌ها در اولین ازدواج، نزدیک به 28 سال است که به طور متوسط 5 سال با زوجه اختلاف دارند(23 سال در مقابل 28 سال). در استان ایلام نسبت طلاق به ازدواج در مقایسه با متوسط کشوری، پایین‌تر است. به‌طوری‌که در اکثر آمارگیری‌ها این نسبت در کشور، بیش از دو برابر استان ایلام بوده است. در سال 1392 مقدار این نسبت برای استان ایلام و کل کشور به ترتیب برابر با 4/9 و 1/20 بوده است. سن طلاق در بین زنان، پایین‌تر از مردان است. میانگین سن طلاق برای زنان، نزدیک به 27 سال و برای مردان 34 سال است. در اکثر طلاق‌های صورت گرفته، سن زوج بیشتر از سن زوجه است که نمای آن، مربوط به چهار سال اختلاف سن زوج نسبت به سن زوجه است. در اکثر موارد، اختلاف سن زوج به زوجه در زمان طلاق، کمتر از 4 سال بوده است؛ البته مقایسه‌ی میزان دوام زندگی مشترک در استان ایلام با میانگین کشوری، نشان می‌دهد که در سال 1392 در استان ایلام 7/54 درصد طلاق‌ها مربوط به زوج‌هایی بوده است که کمتر از 4 سال زندگی مشترک داشته‌اند؛ اما متوسط کشوری در سال مذکور، برابر با 8/42 درصد بوده است؛ درواقع می‌توان چنین بیان کرد که در استان ایلام، میزان دوام زندگی مشترک، کمتر از متوسط کشوری است. در سال 1392 به‌طور متوسط، طول مدت زندگی مشترک در کشور 9/7 سال بوده است که استان‌های اردبیل و ایلام به ترتیببا میانگین 5/5 و 6/5، کمترین طول مدت دوام زندگی را در بین استان‌های کشور، دارا بوده‌اند. میانگین سن طلاق در بین دختران، پایین‌تر از پسران است که در استان ایلام، طی سال‌های موردبررسی، روندی کاهشی داشته و پایین‌تر از میانگین کشوری بوده است.