بررسی تطبیقی وضعیت کاربری اراضی در بین مناطق مادرشهر سنندج

Abstract

طرح کاربری زمین شهری یکی از ابزارهای مهم برای دست‌یابی به اهداف کلان اجتماعی، اقتصادی و کالبدی است، که نه تنها اثراتی بسیار بر سرمایه‌گذاری‌ها و تصمیمات‌عمومی می‌گذارد، بلکه نقش مهمی در میزان رشد‌شهری و کیفیت محیط‌کالبدی شهر دارد. در همین راستا، پژوهش حاضر با هدف بررسی وضعیت کاربری اراضی مادرشهر سنندج با رویکرد توصیفی‌– تحلیلی پرداخته و برای جمع آوری داده‌ها از دو روش اسنادی و میدانی استفاده شده است. نتایج بدست آمده بیانگر این است که تمام اراضی خالی و سطح گورستان شهر جذب خدمات شهری و فضای سبز شهری گردیده است. در مطالعات طرح توسعه و عمران (جامع شهرسنندج) مشخص شد که ظرفیت جمعیتی شهر حدود 400000 ‌هزار نفر است و این شهرمجال زیادی برای توسعه افقی و بدنه‌ای در سالهای آینده نخواهد داشت و درسالهای پس از 1400 برای این شهر می‌بایست توسعه منفصل پیش‌بینی شود. شهر سنندج کنونی امکان گسترش و افزایش سطح‌، بیش از آنچه که در طرح توسعه و عمران و طرح تفصیلی پیش‌بینی شده است را ندارد و مسئولان شهر و دستگاه‌های ذیربط باید برای توسعه فراتر از محدوده زمانی طرح توسعه و عمران و تفصیلی چاره‌اندیشی کنند.